Είναι κάποιες στιγμές που λες πως δεν υπάρχουν άνθρωποι και άλλες που θαυμάζεις τον Άνθρωπο και την ανθρωπιά του. Και τα δύο αυτά αισθήματα τα ένιωσαν την ίδια ώρα σε ένα περιστατικό στη θάλασσα.
Χειμερινοί κολυμβητές που απολάμβαναν την ημέρα, εκεί που ο ήλιος άρχισε να γέρνει, σκόνταψε η Χρυσάνθη και βρέθηκε ξαπλωμένη στην άμμο, με τα δύο πόδια σπασμένα!
Όλοι γύρω έτρεξαν να προσφέρουν βοήθεια, αλλά ήταν αδύνατον να την μετακινήσουν.
Κάποιος ειδοποίησε το ΕΚΑΒ και ήρθε ασθενοφόρο από το Ασκληπιείο νοσοκομείο που εφημέρευε εκείνη την ημέρα.
Ρώτησε για την κατάσταση της τραυματισμένης και απάντησε ότι δεν θα την παραλάβει, γιατί πρέπει να πάει στον Ευαγγελισμό και όχι στο Ασκληπιείο.
– Και τι θα γίνει με τη γυναίκα, ρώτησε κάποιος από την παρέα.
– Θα ειδοποιήσουμε εμείς να έρθει άλλο ασθενοφόρο, απάντησαν και οι λουόμενοι περίμεναν με αγωνία το επόμενο ασθενοφόρο.
Αλήθεια δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν την πήραν, να την πάνε στο Ασκληπιείο (που εφημέρευε) και στη συνέχεια να την πήγαινε το άλλο ασθενοφόρο στον Ευαγγελισμό.
Πιο τραγικό, όμως, δεν γίνεται. Άφησαν τη γυναίκα πάνω στην υγρή άμμο με δύο σπασμένα πόδια και ενώ δήλωσαν ότι θα στείλουν ασθενοφόρο, δεν μπήκαν καν στον κόπο να ειδοποιήσουν!!
Και περίμεναν οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί συμπαραστεκόμενοι στη Χρυσάνθη. Αφού πέρασε μισή ώρα κάλεσαν το 166 να δουν γιατί αργεί, για να πάρουν την απάντηση, ότι δεν τους έχει ειδοποιήσει κανείς για τέτοιο περιστατικό!
Ενημέρωσαν το κέντρο, για την κατάσταση. Από το κέντρο τους είπαν ότι η κλήση καταγράφεται και τους απάντησαν ότι θα στείλουν ασθενοφόρο.
Πέρασε πάλι μισή και πλέον ώρα. Ξανατηλεφώνησαν στο 166 και έμειναν παγωμένοι, όταν από το κέντρο τους είπαν, για άλλη μια φορά, ότι δεν έχει καταγραφεί τέτοιο περιστατικό και δεν έχει σταλεί ασθενοφόρο.
Η γυναίκα είχε αρχίσει να παγώνει και οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Ο ήλιος είχε πέσει και το κρύο άρχισε να γίνεται τσουχτερό. Η θάλασσα είχε «ανέβει» και η γυναίκα βρεχόταν!
Σε ποιο θεό πιστεύουν κάποιοι άνθρωποι. Τρεις εργαζόμενοι ασυνείδητοι στη σειρά δεν τίμησαν τον όρκο τους και αδιαφόρησαν για τον άνθρωπο! Δεν το χωράει ο νους!
Απ’ την άλλη, όλοι όσοι βρέθηκαν, την κακιά ώρα εκεί, δεν έφυγαν. Συμπαραστέκονταν στη γυναίκα μέχρι που σουρούπωσε 7.30 περίπου η ώρα, που εδέησε και ήρθε ασθενοφόρο. Με φακούς, από τα κινητά, φώτισαν οι λουόμενοι να τη μεταφέρουν οι τραυματιοφορείς, αφού η σπασμένη σκάλα στην παραλία της Βούλας, κάτω από το Νότος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Αναλγησία από τον εργαζόμενο και Αλληλεγγύη από τον Άνθρωπο.
Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι έτσι, αλλά όταν συναντάς τέτοιους και μάλιστα στο ευαίσθητο θέμα της υγείας, είναι ό,τι χειρότερο.
Αννα Μπουζιάνη
Πηγή: ebdomi.com