(αναδημοσίευση της ανάρτησης του Stefanos Xenakis)
“Πρωί κάπου στην Πλατεία Βούλας σήμερα. Ηλικιωμένη κυρία προσπαθεί να περάσει το δρόμο για να πάει στην τράπεζα. Δύο παλικάρια από την ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣ την βλέπουν. Περνάνε απέναντι το δρόμο για να τη βοηθήσουν. Ο ένας την κρατάει από αριστερά κι ο άλλο από δεξιά. Δεν είναι μόνο ότι την κρατάνε, αλλά και πως την κρατάνε. (παρατηρείστε τον δεξιό) Φροντίδα και προστασία, λες κι είναι μάνα ή γιαγιά τους. Την βάζουν στην Τράπεζα και περιμένουν να τελειώσει για να ξαναγυρίσουν στη θέση τους. Η κυρία τους ευχαριστεί με όση δύναμη διαθέτει.
Είναι τόση η ομορφιά που προσφέρει κάθε μέρα η ζωή. Ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να τη δει, γιατί εμμονικά ασχολείται με ό,τι δεν πάει καλά.
Να εστιάσουμε επιτέλους σε όλα αυτά που μας ενώνουν κι όχι σε αυτά που μας χωρίζουν. Κι όταν συμβαίνει κάτι καλό να το λέμε. Το έχουμε όλοι ανάγκη.”