Γέννημα-θρέμμα των νοτίων, ο ιδιοκτήτης του Island Χρύσανθος Πανάς μιλά στο NouPou για τη Βουλιαγμένη των παιδικών του χρόνων, το όραμα της Αθηναϊκής Ριβιέρας και τη διαχρονική του αγάπη για το ελληνικό καλοκαίρι.
Για τον Χρύσανθο Πανά, το καλοκαίρι είναι τρόπος ζωής, φιλοσοφία και έμπνευση. Μεγαλωμένος στη Βουλιαγμένη, με αναμνήσεις από βουτιές χωρίς ρολόι, ατελείωτες ώρες στην προβλήτα και την ανεπιτήδευτη γοητεία του ελληνικού φωτός, κατάφερε να μετατρέψει την προσωπική του νοσταλγία σε επιχειρηματικό όραμα. Ιδιοκτήτης, μαζί με τον αδελφό του Σπύρο, του Island, ενός θρυλικού χώρου που εδώ και δεκαετίες πρωταγωνιστεί στα καλοκαίρια της Αθηναϊκής Ριβιέρας, είναι ο άνθρωπος που πρώτος μίλησε για το brand της και δούλεψε για να το τοποθετήσει στον παγκόσμιο χάρτη.
Μέσα από τις αφηγήσεις του στο πλαίσιο του αφιερώματος «Summer Heroes» του NouPou, ξεδιπλώνεται ένας κόσμος γεμάτος φως, αισθητική, αναμνήσεις και όνειρα. Η σχέση του με τον τόπο, το νησιώτικο αποτύπωμα του Island, το ηλιοβασίλεμα στο Καβούρι και η αγάπη του για την αυθεντική ελληνική κουλτούρα συνθέτουν την εικόνα ενός ανθρώπου που όχι μόνο έζησε αλλά και διαμόρφωσε το καλοκαίρι στα νότια όπως το ξέρουμε.
Καλοκαίρια γεμάτα φως στη Βουλιαγμένη
Η Βουλιαγμένη της παιδικής μου ηλικίας δεν ήταν απλώς ένας τόπος, ήταν μια παλέτα φωτός, θαλασσινών αποχρώσεων, ανεμελιάς και αυθεντικής ελληνικότητας. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στο φυσικό κάλλος και την κομψότητα, που δεν φωνάζει αλλά δηλώνει την παρουσία της διακριτικά, έγινε θεμέλιο της αισθητικής μου. Είτε πρόκειται για ένα έργο τέχνης, είτε για ένα επιχειρηματικό concept, πάντα αναζητώ αυτή την ισορροπία ανάμεσα στο ελληνικό φως και τη σύγχρονη αισθητική.
Ήταν η αθωότητα. Ένα καλοκαίρι που κρατούσε από τον Απρίλη μέχρι τον Οκτώβρη, με ποδήλατα, παγωτά και βουτιές χωρίς ρολόι. Η Βουλιαγμένη τότε ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας μικρός παράδεισος, που σου μαθαίνει τι σημαίνει ποιότητα ζωής χωρίς υπερβολές. Χρόνια γεμάτα ξεγνοιασιά και αληθινή ανεμελιά. Μαζευόμασταν πάντα με τους φίλους για κολύμπι και θαλάσσια σπορ, περνούσαμε ώρες ολόκληρες στη θάλασσα χωρίς να μας νοιάζει ο χρόνος. Τα στέκια μας ήταν οι παραλίες της Βουλιαγμένης και το Καβούρι και φυσικά ο NOB όπου κάναμε αθλητισμό. Ήταν μια καθημερινότητα γεμάτη ουσία, μια εποχή που τη νιώθω ακόμα πολύ ζωντανή μέσα μου.
Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που και ο γιος μου μεγάλωσε στο Καβούρι και στη Βουλιαγμένη, όπως κι εγώ. Περάσαμε αμέτρητες ώρες μαζί στη θάλασσα, με κολύμπι, παιχνίδια και στιγμές που μένουν για πάντα. Τώρα πια, τον βλέπω να δημιουργεί τον δικό του δρόμο. Είναι καλλιτέχνης, φοιτητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, γράφει τραγούδια, κάνει live εμφανίσεις και παίζει μουσική τα Σάββατα στο Island.
Island: Το spot που έγινε συνώνυμο με το καλοκαίρι στα νότια
Η καλοκαιρινή περίοδος είναι πάντα πολύ έντονη για μένα πια λόγω του Island. Είμαι διαρκώς παρών, πάνω από τη δουλειά μου, γιατί πιστεύω στη σημασία της προσωπικής φροντίδας σε κάθε λεπτομέρεια. Ωστόσο, όταν βρίσκω λίγο χρόνο, απολαμβάνω το μπάνιο στη θάλασσα και τα καταγάλανα νερά της Αθηναϊκής Ριβιέρας, που για μένα παραμένουν το πιο όμορφο σκηνικό ξεκούρασης και έμπνευσης. Πάντως αν έπρεπε να χαρακτηρίσω ένα μέρος το δικό μου «καλοκαιρινό spot», αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο μέρος από το Island. Είναι ο χώρος που έχω αφιερώσει τόσα χρόνια δημιουργίας και αγάπης, αλλά παραμένει για μένα και ένα προσωπικό καταφύγιο. Ακόμα και στις πιο έντονες μέρες, όταν βρίσκομαι εκεί και κοιτάζω τη θάλασσα, νιώθω ηρεμία και πληρότητα.
Κάποτε οραματιστήκαμε, μαζί με τον αδελφό μου, τον Σπύρο, έναν χώρο που θα αναδείξει το ελληνικό καλοκαίρι στην πιο εκλεπτυσμένη, αυθεντική μορφή του. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα μέρος που ο ήχος της θάλασσας, η γαστρονομία, η αισθητική και η φιλοξενία θα συναντιούνται σε μια εμπειρία που δεν ξεχνιέται. Ωστόσο από την αρχή είχαμε συλλάβει το concept της Αθηναϊκής Ριβιέρας και είχαμε ξεκινήσει την στρατηγική ώστε να εντάξουμε την Αθηναϊκή Ριβιέρα στον παγκόσμιο χάρτη. Η συνέργεια και η κοινή μας ματιά ήταν καθοριστικές για να γίνει το Island αυτό που είναι σήμερα.
Σταδιακά στο χώρο προστέθηκαν και αυτές οι λεπτομέρειες που του δίνουν έναν ακόμα πιο ιδιαίτερο νησιωτικό χαρακτήρα. Το εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου χτίστηκε στη μνήμη του πατέρα μας, με βαθύ σεβασμό και αγάπη. Μαζί με τον Σπύρο, το θεωρήσαμε απαραίτητο να είναι κάτι αυθεντικό, που θα κουβαλάει μέσα του την παράδοση και το συναίσθημα της οικογένειάς μας. Γι’ αυτό απευθυνθήκαμε σε ειδικούς τεχνίτες από την Τήνο, ανθρώπους που γνωρίζουν βαθιά την κυκλαδίτικη λιθοδομή. Μας προσφέρει ιδιαίτερη συγκίνηση να βλέπουμε πως εκεί γίνονται τελετές χαράς. Το Private House, όπως και οι υπόλοιπες δυο βίλες του Island, το Gallery και το Residence, έγιναν με το σκεπτικό του να μπορεί κάποιος να διανυκτερεύσει ύστερα από το πέρας της εκδήλωσής του, ώστε να λειτουργούν σαν μικρό ξενοδοχείο. Βάλαμε δηλαδή τις βάσεις για αυτό που θα ακολουθήσει τα υπόλοιπα χρόνια.
Κάπως έτσι καταφέραμε να ακούμε από τους καλεσμένους μας ότι δεν νιώθουν πως είναι σε club ή εστιατόριο. Νιώθουν ότι είναι σε μια εμπειρία που παρόμοια δεν μπορούν να ζήσουν αλλού. Φυσικά η ποιότητα του φαγητού και της διασκέδασης είναι αντάξια των καλύτερων σημείων του εξωτερικού. Το Island είναι «προορισμός», όχι μέρος.
Αργότερα, αντλώντας ακόμα περισσότερη έμπνευση από το τοπίο, ακολούθησε και το λεύκωμα Athens Riviera και το Greek Islands που εκδώσαμε με την Assouline. Σε αυτά επιχείρησα να αποτυπώσω την ανεπιτήδευτη κομψότητα του ελληνικού καλοκαιριού. Όχι μόνο τη φωτογένεια των νησιών ή της Αθηναϊκής Ριβιέρας αλλά και το συναίσθημα. Ήθελα όταν το ξεφυλλίζεις, να νιώθεις το φως, τον ήχο από τα τζιτζίκια, το κύμα που σκάει στα βράχια. Ωστόσο να υπογραμμίσω και να κάνω γνωστή στους νεότερους την ιστορία της Αθήνας αλλά και των νησιών του Αιγαίου. Ήταν δυο δημιουργικά πονήματα που απαίτησαν χρόνο και αφοσίωση αλλά το γεγονός ότι κατέληξαν να γίνουν παγκόσμια best sellers με γεμίζει χαρά.
Αν κοιτούσα πίσω και μπορούσα να δώσω μια συμβουλή στον 20χρονο εαυτό μου που τα ξεκίνησε όλα αυτά, θα του έλεγα να είναι πιο υποψιασμένος και να μην εμπιστεύεται εύκολα. Το ότι είμαι εγώ ο ίδιος καλοπροαίρετος, δεν σημαίνει ότι είναι και οι άλλοι γύρω μου. Να κρατήσει τον αυθορμητισμό του αλλά να προχωρά με σταθερά βήματα. Να έχει συνέπεια γιατί τελικά αυτή κάνει όλη τη διαφορά. Να παραμείνει ανοιχτόμυαλος, να μαθαίνει διαρκώς και να μην επαναπαύεται ποτέ. Και να θυμάται ότι το όραμα χρειάζεται υπομονή για να γίνει πραγματικότητα.
Η μαγεία του summer in the south κρύβεται στις λεπτομέρειες
Μέσα μου η εικόνα του καλοκαιριού στα νότια παραμένει το ηλιοβασίλεμα στο Καβούρι. Το πιο μαγικό ηλιοβασίλεμα που έχω ζήσει. Καθώς επίσης και εμένα με τον πατέρα μου να ψαρεύουμε στην προβλήτα λίγο κάτω από το σπίτι μας. Είναι αναμνήσεις που με ακολουθούν πάντα. Πάντως αν είχε πρόσωπο θα ήταν αυτό της μοναδικής ανατολής και του μαγικού ηλιοβασιλέματος που βλέπω κάθε χρόνο σαν να είναι η πρώτη φορά. Το άρωμα από τη θάλασσα και τα πεύκα που σε γεμίζει αισιοδοξία και χαρά. Και τον ήχο από τα κύματα, μια μελωδία που σε γαληνεύει και σε κάνει να εκτιμάς την απλότητα. Όσον αφορά τη γεύση, δεν έχω κάποια αγαπημένη, όμως αν έπρεπε να επιλέξω, θα έλεγα πως η γεύση του καλοκαιριού είναι τελικά μια απλή ελληνική σαλάτα με ελαιόλαδο και φρέσκα θαλασσινά. Είναι ο απόλυτος συνδυασμός γεύσης και καλοκαιρινής ανεμελιάς.
Για μένα, το να είσαι “ήρωας του καλοκαιριού” σημαίνει να δημιουργείς στιγμές που μένουν στην καρδιά. Να προσφέρεις εμπειρίες αυθεντικές, που γεννούν χαμόγελα, συγκίνηση και μια αίσθηση ελευθερίας. Εύχομαι οι άνθρωποι που περνούν ένα βράδυ στο Island ή περπατούν στην Αθηναϊκή Ριβιέρα που οραματιστήκαμε, να νιώθουν πως ζουν κάτι μοναδικό. Να αισθάνονται το ελληνικό φως, την απλότητα και την ομορφιά, και να παίρνουν μαζί τους την ανάμνηση ενός καλοκαιρινού ονείρου που έγινε πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά δεν θα έλεγα ότι είναι μόνο του καλοκαιριού γιατί όλες οι επιχειρηματικές μας δραστηριότητες στο κέντρο της Αθήνας που λειτουργούν και χειμώνα έχουν στεφθεί με επιτυχία και ειδικά το Athenee κατάφερε να είναι το απόλυτο σημείο αναφοράς για το κέντρο της πόλης.
Πηγή: noupou.gr