Η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup δεν αποτελεί απλώς μια θεσμική εξέλιξη αλλά συνιστά μια βαθιά ιστορική στιγμή για την Ελλάδα και ένα ισχυρό μήνυμα προς όλη την Ευρώπη ότι η χώρα βρίσκεται πλέον στον πυρήνα των αποφάσεων της Ευρωζώνης. Για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, Έλληνας υπουργός αναλαμβάνει την ηγεσία ενός οργάνου που διαμόρφωσε όσο λίγα την πορεία της Ευρώπης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η επιλογή αυτή, μάλιστα σε μια περίοδο γεμάτη διεθνείς προκλήσεις, επιβεβαιώνει την αναβάθμιση της χώρας και τη σταθερή πορεία αξιοπιστίας που έχει οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια.
Η διαδρομή του Πιερρακάκη δεν είναι τυχαία. Από το χαρτοφυλάκιο της Ψηφιακής Διακυβέρνησης, όπου συνέδεσε το όνομά του με τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και τη μεγάλη εμβέλεια του gov.gr, πέρασε στο υπουργείο Οικονομικών σε μια συγκυρία όπου η Ελλάδα είχε αρχίσει να αφήνει πίσω της τις πληγές της κρίσης, έχοντας πλέον επενδυτική βαθμίδα και θετικές προοπτικές ανάπτυξης.
Η εκλογή του στο Eurogroup αντανακλά την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων εταίρων σε ένα πρόσωπο που συνδυάζει τεχνοκρατική επάρκεια, πολιτική μετριοπάθεια και ικανότητα οικοδόμησης συναινέσεων.
Η προεδρία του Eurogroup, παρότι δεν έχει εκτελεστικές εξουσίες, διαθέτει σημαντικό πολιτικό βάρος. Ο πρόεδρος διαμορφώνει την ατζέντα, κατευθύνει τον διάλογο και πολλές φορές καθορίζει το περιβάλλον μέσα στο οποίο λαμβάνονται οι κρίσιμες αποφάσεις. Αυτή την περίοδο, η Ευρωζώνη αναζητεί νέα ισορροπία: επιστρέφουν οι δημοσιονομικοί κανόνες, ενισχύεται ο ρόλος του ESM, συζητείται ένας πιο ευέλικτος μηχανισμός επενδύσεων και τίθενται στο τραπέζι ζητήματα όπως η χρηματοδότηση της άμυνας, η ενεργειακή αυτονομία και η τεχνολογική ανταγωνιστικότητα. Σε αυτό το σύνθετο περιβάλλον, ο Πιερρακάκης αναλαμβάνει καθήκοντα που απαιτούν βαθιά γνώση, ψυχραιμία και ικανότητα να χτίζει γέφυρες ανάμεσα σε διαφορετικές οικονομικές σχολές σκέψης.
Η εκλογή του έχει σαφές αποτύπωμα και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση ενισχύει το αφήγημά της περί διεθνούς αξιοπιστίας και θεσμικής αναβάθμισης της χώρας, ενώ για την Ελλάδα η παρουσία στην κορυφή της οικονομικής ιεραρχίας της Ευρωζώνης προσφέρει πολιτικό κεφάλαιο, κύρος και δυνατότητα επιρροής σε κρίσιμες συζητήσεις που αφορούν τη δημοσιονομική ευελιξία, τις επενδύσεις και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Η επιτυχία του Πιερρακάκη θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητά του να εδραιώσει συναινέσεις, να προωθήσει ισορροπημένες λύσεις και να εξασφαλίσει ότι η Ευρωζώνη θα παραμείνει ενωμένη σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις.
Αν το καταφέρει, τότε το όφελος δεν θα είναι μόνο ευρωπαϊκό αλλά θα είναι και βαθιά ελληνικό, αποδεικνύοντας ότι η χώρα δεν είναι πλέον ο αδύναμος κρίκος, αλλά ένας σταθερός, αξιόπιστος και δημιουργικός εταίρος στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.



