Το lockdown δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας έχει διαρραγεί.
Από τον Μάιο του 2020 μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση πόνταρε όλα τα χαρτιά της στην επικοινωνία.
Διακυβέρνηση είναι η διαχείριση προτεραιοτήτων. Στη σημερινή συγκυρία, προτεραιότητα δεν θα έπρεπε να είναι η εικόνα της κυβέρνησης, αλλά η αντιμετώπιση της πανδημίας. Η αντιφατικότητα, όμως, της κυβερνητικής πολιτικής έχει οδηγήσει στην πρακτική ακύρωση των μέτρων που λαμβάνει. Οι εντυπώσεις που δημιουργούνται από την κυρίαρχη θεματολογία ακυρώνουν την προσπάθεια που καταβάλλεται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το lockdown δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας έχει διαρραγεί γιατί η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση.
Από τον Μάιο του 2020 μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση πόνταρε όλα τα χαρτιά της στην επικοινωνία. Η επικοινωνία δεν είναι κάτι καλό ή κακό. Μία επιστήμη είναι, όπως όλες οι άλλες. Η αξιοποίησή της μπορεί να γίνει με τον σωστό ή τον λάθος τρόπο. Κάτι που κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Η επικοινωνία είναι ένα αναγκαίο εργαλείο διακυβέρνησης. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι υποκατάστατό της.
Το πρόβλημα που όλοι βιώνουμε στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι ότι η Στρατηγική της επικοινωνίας που εφάρμοσε η κυβέρνηση αποδείχτηκε λανθασμένη. Αντί να εστιάσει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ασχολήθηκε κυρίως με την προβολή της εικόνας της. Κατασκευάζοντας ψευδαισθήσεις με σκοπό την επικράτησή της στις δημοσκοπήσεις, δημιούργησε ένα συλλογικό συνειδητό που αναιρεί κάθε αναγκαίο υγειονομικό μέτρο για την αποφυγή εξάπλωσης του κορωνοϊού. Κατ΄ουσίαν, η γλώσσα και η άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής τοποθέτησαν τους ειδικούς στο περιθώριο –σε έναν διακοσμητικό ρόλο – καταργώντας στην πράξη τις εισηγήσεις της επιτροπής των λοιμωξιολόγων.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε σύγχυση
Το αποτέλεσμα είναι ότι, ένα χρόνο μετά, τα επιδημιολογικά δεδομένα βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο και η κοινωνία έχει εξαντληθεί από την αντιφατικότητα των πολιτικών και την αναποτελεσματικότητά τους. Η κυβέρνηση έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και έχει εξαντλήσει με την πολιτική της τις αντοχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Στην κρισιμότερη στιγμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η Ελλάδα βρίσκεται σε σύγχυση. Ενώ το lockdown έχει αποτύχει, οι υπουργοί υπόσχονται ανοίγματα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα στο λάθος. Το μεγαλύτερο, όμως, λάθος είναι να επαναλαμβάνεις το ίδιο λάθος. Η Στρατηγική επικοινωνίας που εφάρμοσε η κυβέρνηση δεν αποδείχτηκε λανθασμένη μόνο μία φορά. Από τη στιγμή που πήραν το τιμόνι οι πολιτικοί από τα χέρια των ιατρών, για να κεφαλαιοποιήσουν την επιτυχία των επιστημόνων στη δημοτικότητά τους, η μία αποτυχία οδήγησε στην επόμενη. Ένα ντόμινο αντιφάσεων οδηγεί, τόσο στην αύξηση των κρουσμάτων και των θυμάτων, όσο και την οικονομία στα βράχια.
Κάθε μήνυμα της επικοινωνιακής Στρατηγικής που εφαρμόσθηκε συνοψίζει τη λανθασμένη κατεύθυνση που δόθηκε. Έχοντας το δικό του μερίδιο ευθύνης στο σημερινό αδιέξοδο.
Το αφήγημα Restart Greece έβαλε ξανά την Ελλάδα στον πόλεμο
Όταν το αφήγημα με την επωνυμία Restart Greece αντικατέστησε το πρόγραμμα Μένουμε Σπίτι, η Ελλάδα ξαναμπήκε στον πόλεμο. Τότε άνοιξε και το μολυσματικό κουτί της Πανδώρας. Από εκείνη τη στιγμή, το ένα λάθος οδήγησε στο άλλο. Οι διθυραμβικές εντυπώσεις που καλλιεργήθηκαν αντέστρεψαν και αντικατέστησαν την αναγκαιότητα συνέχισης του κλίματος συλλογικής ευθύνης, με μία επικοινωνιακή αίσθηση αισιοδοξίας και διακοπών. Ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας ακύρωσε την αποτελεσματικότητα κάθε υγειονομικού περιορισμού. Χωρίς κανένα κέρδος. Η Ελλάδα διαφημίσθηκε μαζικά ως ένας προορισμός για όλους, χωρίς καν να είναι υποχρεωτικά τα τεστ για τους ξένους επισκέπτες από χώρες με χειρότερα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά. Δυστυχώς, όπως ομολόγησε ο αρμόδιος Υπουργός Ανάπτυξης, «έπεσαν τελείως έξω».
Η στρατηγική του τουρισμού της αγέλης αποδείχτηκε ένα τεράστιο οικονομικό και ανθρωπιστικό φιάσκο.Το άνοιγμα του τουρισμού έκλεισε χειρότερα από τα δυσμενέστερα σενάρια και η Ελλάδα ξαναμπήκε σε καραντίνα. Ενώ τα έσοδα από τον εξωτερικό τουρισμό ανήλθανσυνολικά σε 3,5 δις ευρώ, το κόστος του lockdown για ένα μόνο μήνα κοστίζει 5 δισεκατομμύρια. Ο απόλυτος παραλογισμός. Η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ.
Με αυτή την πολιτική, δεν εξαπλώθηκε μόνο ο ιός στην Ελλάδα. Όπως αποδεικνύουν οι πρόσφατες μελέτες, η Ελλάδα μετατράπηκε σε επίκεντρο για τη διασπορά της πανδημίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έτσι οδηγηθήκαμε στο δεύτερο κύμα.
Η στρατηγική του ακορντεόν ακύρωσε το lockdown και πυροδότησε το τρίτο κύμα
Η ανέμελη στρατηγική του ακορντεόν που εφαρμόσθηκε για την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος ακύρωσε το lockdown ως έννοια. Όταν η μία χώρα μετά την άλλη ενίσχυε τους περιορισμούς για την αποφυγή των μεταλλαγμένων κορονοϊών, που ήταν γνωστό ότι έχουν αυξημένη μεταδοτικότητα, η κυβέρνηση προσέδωσε στη Στρατηγική της μουσική υπόκρουση. Η Ελλάδα ζούσε σε πελάγη ευτυχίας, στον κόσμο της. Σαν να είχαν κλείσει τις τηλεοράσεις και τα ρεπορτάζ από τον υπόλοιπο κόσμο, οι αρμόδιοι καλλιέργησαν ένα κλίμα εντελώς διαφορετικό. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων είχαν ως τίτλο το άνοιγμα της αγοράς, των σχολείων, των κομμωτηρίων και των χιονοδρομικών κέντρων.
Με αυτόν τον τρόπο οδηγηθήκαμε, σαν πρόβατα στη σφαγή, στο τρίτο κύμα. Τα ημίμετρα που ανακοινώθηκαν καθυστερημένα ήταν λογικό επακόλουθο να μην έχουν καμία αποτελεσματικότητα. Η εφαρμογή του lockdown ακυρώθηκε στην πράξη από αυτούς που το επέβαλλαν.
Στρατηγική ψευδαισθήσεων με τα μάτια κλειστά
Η πολιτική της κατασκευής ψευδαισθήσεων έχει οδηγήσει σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο. Tα έξυπνα μέτρα δεν ήταν ούτε μέτρα, ούτε έξυπνα. Το αφήγημα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων που λαμβάνει η Κυβέρνηση μετά τις δήθεν εισηγήσεις των ειδικών έχει πλέον διαψευσθεί. Η πραγματικότητα είναι ότι οι γιατροί παρασύρθηκαν από τις παρεμβάσεις και τις πιέσεις των υπουργών στην αποδοχή αμφιλεγόμενων πολιτικών που δεν βγάζουν κανένα λογικό νόημα. Ενώ είναι γνωστό, ότι οι πολιτικοί εφαρμόζουν τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων. Ένα μπάχαλο.
Δυστυχώς, με ευθύνη των ΜΜΕ, η συζήτηση για τη στρατηγική της κυβέρνησης δεν ξεκίνησε όταν έπρεπε αλλά μόλις τώρα, δειλά-δειλά, που ξεπεράσαμε τους 8.500 νεκρούς. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ακόμα και τώρα δεν μπορεί να γίνει σωστά αυτή η συζήτηση. Για αδιευκρίνιστους, μέχρι και σήμερα, λόγους τα πλήρη στοιχεία και δεδομένα για την ολοκληρωμένη αποτύπωση και αξιολόγηση της κατάστασης δεν είναι ακόμη γνωστά, όπως στις άλλες χώρες του κόσμου. Ούτε στους ειδικούς. Οι πολίτες καθοδηγούνται από τους υπεύθυνους για την αντιμετώπιση της πανδημίας με τα μάτια κλειστά.
Πηγή: Δημήτρης Τζιώτης / athensvoice.gr