Μία συγκλονιστική ιστορία εκτυλίχθηκε στη Βούλα τον Αύγουστο του 1944. Oι Γερμανοί κατακτητές αναζητώντας έναν απαχθέντα αξιωματικό, απείλησαν με μαζική εκτέλεση σχεδόν όλο το προσωπικό του Ασκληπιείου!
Η μαζική κινητοποίηση του ΕΑΜ της περιοχής συνέβαλε τελικά στη ματαίωση του κακού.
Έτσι περιγράφει την ιστορία αυτή, που συνέβη στις 29 Αυγούστου 1944, μια έκδοση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης – παράρτημα Βούλας.
Ας δούμε αναλυτικά:
«Στα τέλη Αυγούστου 1944 οι Γερμανοί του αεροδρομίου του Χασανιού (σ.σ. σημερινό Ελληνικό) έχασαν το διοικητή τους. Ο Γερμανός αντισυνταγματάρχης εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Δεν ήταν η πρώτη φορά που Γερμανός εξαφανιζόταν από τη βάση του Αεροδρομίου. Αυτές οι εξαφανίσεις, στρατιωτών κυρίως ή κατώτερων υπαξιωματικών, αποδίδονταν τελικά σε λιποταξία.
Στην πραγματικότητα, ήταν έργο του ΕΛΑΣ της περιοχής. Και στην περίπτωση του αντισυνταγματάρχη, η απαγωγή έγινε από τον ΕΛΑΣ Γλυφάδας, στο σπίτι μιας φιλενάδας του διοικητή στο τέρμα της οδού Ξάνθου. Αμέσως τον προώθησαν στην Ελεύθερη Ελλάδα.
Αυτή τη φορά όμως οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν σε λιποταξία. Νεκρός δεν υπήρχε για να το αποδώσουν σε δολοφονία, έτσι οι έρευνές τους στράφηκαν στην κατεύθυνση της απαγωγής. Οι υποψίες τους στράφηκαν προς την Ιντέλλιτζενς Σέρβις και προς το ΕΑΜ.
Τα ελληνόφωνα όργανά τους επέμεναν ότι υπεύθυνο είναι το ΕΑΜ και επειδή γι’ αυτούς το κέντρο του ΕΑΜ της περιοχής ήταν το Ασκληπιείο έκαναν έφοδο εκεί. Μπήκαν μέσα διάφοροι ταγματασφαλίτες στις 26-8-44, δηλαδή 4 μέρες μετά την εξαφάνιση, έκαναν εξονυχιστική έρευνα, έβριζαν και απειλούσαν τους πάντες και στο τέλος έφυγαν άπραχτοι. Κανείς δεν ήθελε να βοηθήσει ταγματασφαλίτες, αλλά και κανείς δεν γνώριζε τίποτε για την τύχη του αντισυνταγματάρχη. Αυτό ήταν μυστικό της Διοίκησης του ΕΛΑΣ. Παρ’ όλα αυτά οι Γερμανοί δεν μπορούσαν ακόμη να το χωνέψουν.
Στις 29-8-44 με μεγάλες δυνάμεις και μαζί με ταγματασφαλίτες και Μπουραντάδες έκαναν ένα μεγάλο μπλόκο στο Ασκληπιείο.
Ερεύνησαν τα πάντα. Από τους θαλάμους μέχρι ταράτσες κι από τις αποθήκες μέχρι τα κρεβάτια των ασθενών. Και κανένα φυσικά αποτέλεσμα δεν είχαν. Τότε συνέλαβαν όλο σχεδόν το προσωπικό του Νοσοκομείου και όλους χωρίς εξαίρεση τους γιατρούς. Απειλούσαν πως θα τους εκτελέσουν όλους, αν δεν τους παραδίδονταν ζωντανός ο διοικητής τους.
Η κατάσταση ήταν δραματική. Το ΕΑΜ κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις του και τους παράγοντες της περιοχής για να αποτρέψουν το κακό.
Πραγματικά υπέροχες στιγμές αυτοθυσίας εξελίχθησαν. Να μερικές εξέχουσες από αυτές:
Μόλις οι Γερμανοί ανακοίνωσαν την απόφαση – απειλή για εκτελέσεις, παρουσιάστηκαν ο εφημέριος Παπαδημήτρης Κοντάρας, ο Δάσκαλος Θάνος Χατζημήτσος υπεύθυνος του ΕΑΜ και ο Νίκος Στάικος Πρόεδρος της Κοινότητας Βούλας και σαν υπεύθυνοι άρχοντες της περιοχής, δήλωσαν ότι το Νοσοκομείο και οι εργαζόμενοι σ’ αυτό δεν έχουν καμιά σχέση με το γεγονός και συνεπώς, όλοι όσοι έχουν συλληφθεί έπρεπε να αφεθούν ελεύθεροι.
Και ενώ η αγωνία όλων είχε κορυφωθεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, οι Γερμανοί άρχισαν να υποχωρούν, αφήνοντας ελεύθερους όσους είχαν πιάσει. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς γιατί άλλαξαν γνώμη.
Πάντως, ό,τι κι αν μεσολάβησε ένα είναι το γεγονός. Ο λαός της Βούλας και της Γλυφάδας πέτυχε με την αποφασιστικότητα, την κινητοποίηση και προπαντός με την ενότητά του, μια πολύ μεγάλη Νίκη.
Πηγή: ΠΕΑΕΑ Βούλας / Πολιτιστική Εταιρεία “Φωτογραφίζοντας”
