Στρατηγική για την Αθηναϊκή Ριβιέρα δεν εκπονήθηκε ποτέ γι’ αυτό η φυσιογνωμία και η ταυτότητα του πιο όμορφου προαστίου της Αττικής αφήνονται στην τύχη και βιάζονται καθημερινά.
Σχόλιο για τους κινδύνους της κλιματικής καταστροφής και τις προοπτικές της Πράσινης Ανάπτυξης, τον νέο ποδηλατόδρομο και την αναβάθμιση της Βουλιαγμένης.
Γράφει ο Δημήτρης Τζιώτης
Επιτέλους. Αυτή την εβδομάδα, δεξιοί και αριστεροί, όλοι δηλώνουν Πράσινοι. Με καθυστέρηση δύο σχεδόν δεκαετιών, οι καταστροφικές επιπτώσεις της οποίας είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να αποκατασταθούν, όλα τα κόμματα αναδεικνύουν τους κινδύνους της κλιματικής καταστροφής και τις προοπτικές της Πράσινης Ανάπτυξης.
Η εκλογή του Προέδρου Μπάιντεν στις ΗΠΑ, η πιθανότητα της εκλογικής νίκης των Πρασίνων στη Γερμανία και τα δισεκατομμύρια των έργων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης για την αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αλλάζουν τα χρώματα του πολιτικού χάρτη. Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι το πράσινο κύμα θα σαρώσει το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό τη δεκαετία που διανύουμε.
Η Πράσινη Συμφωνία των κομμάτων
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε το σχέδιο ανάπλασης του παραλιακού μετώπου της Αττικής που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την πρωτοβουλία του Δημάρχου Γλυφάδας για ένα ενιαίο πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο μήκους 22 χιλιομέτρων από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ως τη Βουλιαγμένη. Με το έργο αυτό, δήλωσε, εξασφαλίζεται πρόσβαση σε όλο το παραλιακό μέτωπο για τους πολίτες της Αττικής. Οι παρεμβάσεις που έχουν σχεδιαστεί θα προχωρήσουν στο πλαίσιο μιας συνολικής προσέγγισης ανάπλασης της περιοχής του παραλιακού μετώπου και των οκτώ παράκτιων Δήμων, με το σχέδιο να περιλαμβάνει έργα υποδομών και διαμόρφωσης περιβάλλοντος. «Το έργο αυτό έχει μία ξεχωριστή σημασία διότι σηματοδοτεί και αυτό με τον τρόπο του μία ανάγκη της πόλης της Αθήνας να ανοιχτεί προς τη θάλασσα» τόνισε στην παρουσίαση που έγινε στη Μαρίνα Γλυφάδας, στο πλαίσιο των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης και του Σχεδίου «Ελλάδα 2.0» και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου.
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ανέπτυξε «ένα όραμα για το αύριο της χώρας. Ένα όραμα που μπορεί να ενώσει όλες τις γενιές των Ελλήνων για να σώσουμε τον ίδιο μας τον τόπο, την κληρονομιά μας, την ταυτότητα μας», παρουσιάζοντας σε ειδική εκδήλωση τις προτάσεις του. Τόνισε επίσης ότι πλέον «είναι μια επείγουσα ανάγκη. Ανάγκη να επαναφέρουμε σε πρώτο πλάνο δύο έννοιες που στον παλιό κόσμο που έχτισαν οι ελίτ στα μέτρα τους, ξεχάστηκαν. Αυτές οι έννοιες είναι η Δικαιοσύνη και ο Σεβασμός. Δικαιοσύνη είναι το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη να ζει σε ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον. Σεβασμός είναι το ελάχιστο καθήκον μας τόσο απέναντι στη φύση, όσο και απέναντι στις επόμενες γενιές». Ακόμα πιο συγκεκριμένα επισήμανε πως «κομβικοί κλάδοι της οικονομίας στους οποίους η Ελλάδα έχει δεδομένο συγκριτικό πλεονέκτημα στο διεθνή ανταγωνισμό, όπως ο τουρισμός και η αγροτική παραγωγή, έχουν βασική προϋπόθεση την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος».
Τέλος, η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, χαιρέτισε τη συγκρότηση «ενός δικτύου πολιτών από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να καταγράψουμε, να μοιραστούμε, να παρέμβουμε, να δράσουμε, να ξυπνήσουμε συνειδήσεις. Κι από μέρος του προβλήματος, να γίνουμε μέρος της λύσης. Αυτό επιλέγουμε. Να αποδείξουμε τη θέληση και την αποφασιστικότητά μας στην πράξη». Τόνισε επίσης την ανάγκη για τη διασφάλιση της βιοποικιλότητας, την προστασία των οικοσυστημάτων, τον εκσυγχρονισμό τα περιβαλλοντικής νομοθεσίας, την κλιματική δικαιοσύνη. «Το κοινό αυτό μέτωπο απέναντι σε κάθε τι που πληγώνει το περιβάλλον οφείλει να είναι αρραγές. Σε αυτή την προσπάθεια δεν υπάρχουν ενδοιασμοί για το αν είμαστε στην ίδια πλευρά ή αν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Η γλώσσα της προστασίας του περιβάλλοντος είναι εξ ορισμού κοινή».
Όλα σωστά. Είναι όμως η οικολογική τους ευαισθησία ειλικρινής ή θα εξαντληθεί στις γνωστές υποσχέσεις και τα λεφτά που υπάρχουν; Οι αληθινές προθέσεις τους μπορούν να αποδειχτούν μόνο από τις πράξεις τους για την αποφυγή της καταστροφής του περιβάλλοντος σήμερα.
Η καταστροφή της Βουλιαγμένης
Το Σάββατο 5 Ιουνίου ξεκινά η παγκόσμια δεκαετία δράσης (2021-2030) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων από τις κορυφές των βουνών μέχρι τα βάθη της θάλασσας. Την ίδια ημέρα, σε αντίθεση με κάθε κριτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού, ο Όρμος της Βουλιαγμένης θα είναι γεμάτος ρυμουλκά, γερανούς, βραχοθραύστες, αναρροφητικές πλατφόρμες και βυθοκόρους για να χτιστούν λιμάνια, ελικοδρόμια, εμπορικά κέντρα, πύργοι ελέγχου και υδατοδρόμια για υδροπλάνα. Από την άλλη πλευρά του Λαιμού, η τιμή της ομπρέλας στην παραλία του Αστέρα θα κοστίζει 160 ευρώ. Το όνειρο του κάθε νεόπλουτου εξελίσσεται σε έναν οικολογικό εφιάλτη, που μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και όμως, τα κόμματα σφυρίζουν αδιάφορα.
Η αλήθεια είναι ότι Στρατηγική για την Αθηναϊκή Ριβιέρα δεν εκπονήθηκε ποτέ. Για αυτόν τον λόγο, επειδή δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για το μέλλον της Βουλιαγμένης και δεν έχει γίνει καμία διαβούλευση, η φυσιογνωμία και η ταυτότητα του πιο όμορφου προαστίου της Αττικής αφήνονται στην τύχη και βιάζονται καθημερινά. Αδιαφορώντας για την προστασία των οικοσυστημάτων, στην πράξη εφαρμόζεται −50 χρόνια αργότερα− το πρόγραμμα της Χούντας που είχε ως στόχο να μετατρέψει τις ακτές του Σαρωνικού σε Μαϊάμι της Ευρώπης. Η Βουλιαγμένη καταστρέφεται μπροστά στα μάτια μας.
Παρότι υπάρχει ο κίνδυνος, μέχρι το έτος 2050, ο φυσικός υδάτινος κόσμος να εξαφανιστεί λόγω της υπερεκμετάλλευσης, παρότι η λίμνη της Βουλιαγμένης είναι παγκόσμιο Μνημείο της Φύσης και η βιοποικιλότητά της εξαρτάται από την ποικιλομορφία ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς των χερσαίων, θαλάσσιων και υδάτινων οικοσυστημάτων στα οποία οι οργανισμοί αυτοί ανήκουν, η Βουλιαγμένη υποβαθμίζεται σε έναν προορισμό άντλησης εύκολου κέρδους, σαν όλους τους άλλους. Η φυσική της κληρονομιά κατασπαταλάται σε φαραωνικά έργα με μηδενικό αντίκρισμα για την κοινωνία, το οικολογικό αποτύπωμα των οποίων θα είναι ανεπανόρθωτο.
Η Ελλάδα που χάνουμε
Η μετατροπή της παλιάς μαρίνας σε λιμάνι, στην είσοδο του κλειστού Όρμου, παραβιάζει όλες τις αρχές της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης. Η επέκταση του λιμενοβραχίονα κατά 178 μέτρα, η κατασκευή νέου μόλου 134 μέτρων, ο διπλασιασμός του βάθους στα 8 μέτρα, η κατασκευή ελικοδρομίου στο κέντρο του Όρμου και η δημιουργία Πύργου Ελέγχου δεν έχουν καμία λογική. Τα σχέδια για υδατοδρόμια και υδροπλάνα είναι αδιανόητα. Η τοπική κοινωνία δεν εξυπηρετείται σε τίποτα. Η αισθητική του νεοπλουτισμού αλλοιώνει την φυσική ταυτότητα του τόπου. Το ξερίζωμα εκατοντάδων αιωνόβιων δέντρων για την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο Λαιμό αγγίζει τα όρια του παραλογισμού. Σαν να βρισκόταν η Βουλιαγμένη σε μια έρημο όπως το Ντουμπάι, σαν να μην είναι το φυσικό της περιβάλλον το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα.
Πρωταρχικές προϋποθέσεις της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης είναι η συμμετοχή όλων των κοινωνικών εταίρων στη διαβούλευση για το μέλλον του τόπου τους, η άρτια πληροφόρησή τους και η εξασφάλιση ευρείας συμμετοχής όλων των εμπλεκομένων για τη διασφάλιση της συναίνεσής τους. Καμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχει.
Παρότι οι έρευνες αποδεικνύουν ότι το περιβάλλον είναι ο βασικός λόγος επιλογής τουριστικού προορισμού στην Ευρώπη, παρότι τα μοναδικά τοπία και η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, αποτελούν τα ισχυρότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας, η Βουλιαγμένη οδηγείται σε μια βίαιη παραμόρφωση της διακριτής φυσιογνωμίας της.
Η ώρα της ευθύνης των κομμάτων
Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Η αδράνεια αποτελεί την κύρια αιτία των συσσωρευμένων προβλημάτων που οδήγησαν στην κλιματική κρίση. Οι προγραμματικές εξαγγελίες για τη μελλοντική δυνατότητα άντλησης πόρων από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας δεν είναι επαρκείς για την απόδειξη της ειλικρίνειας των προθέσεων των κομμάτων. Η άμεση αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής καταστροφής αποτελεί το μοναδικό εχέγγυο της αξιοπιστίας τους. Εάν αφήσουν τη Βουλιαγμένη να καταστραφεί, όσα χρήματα και εάν εξασφαλίσουν, η επαναφορά στη φυσική της κατάσταση θα είναι αδύνατη. Ο καθένας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι φρου φρου, αρώματα και πράσινα άλογα.
Υ.Γ. Την πρόταση για ποδηλατόδρομο στα νότια προάστια διατύπωσε στις 11 Δεκεμβρίου 2020 ο Στέφανος Τσιτσιπάς με ανάρτησή του στο twitter: «Το έχω απορία το πώς έχει περάσει τόσος καιρός και ακόμα να χτιστεί ένας ποδηλατόδρομος εις μήκος των νότιων προαστίων Αθηνών».
Πηγή: athensvoice.gr / Δημήτρης Τζιώτης