Ένα έργο κρίσιμο για την αντιπλημμυρική θωράκιση μιας περιοχής της Αττικής, επρόκειτο να έχει ολοκληρωθεί πριν από έναν χρόνο και σήμερα ήδη να λειτουργεί. Οι απαιτούμενες μελέτες ήταν έτοιμες από το 2013. Όμως, στη διάρκεια μιας οκταετίας, το απτό αποτέλεσμα είναι να έχει ολοκληρωθεί μόλις το 10% του έργου. Και τώρα, απειλείται να παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες ή, στο πιο αισιόδοξο σενάριο, να ολοκληρωθεί στα επόμενα τρία (ίσως και περισσότερα) έτη. Κι όλα αυτά, ενώ η κλιματική κρίση έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της.
Ο λόγος για τη διευθέτηση του ρέματος Κόρμπι, ένα αντιπλημμυρικό έργο μήκους 2,84 χλμ., από τη λεωφόρο Βάρης-Κορωπίου (στο ύψος της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων) ως τις εκβολές του ρέματος στην παραλία της Βάρκιζας. Πρόκειται για ένα έργο που η τοπική κοινωνία αναμένει εδώ και δεκαετίες και πλέον απαιτεί επιτακτικά την υλοποίησή του, «πριν ζήσουμε φαινόμενα Μάνδρας», προειδοποιούν κάτοικοι στην «Εφ.Συν.». Από την εκκίνησή του και μετά, το έργο συνάντησε «συνήθη προβλήματα και δυσκολίες που αντιμετωπίζουν έργα με απαλλοτριώσεις», λένε πηγές με καλή γνώση αντίστοιχων υποθέσεων, εκτιμώντας ωστόσο ότι εν προκειμένω δεν υπήρξε η δέουσα μέριμνα για την ολοκλήρωσή του από πλευράς αναθέτουσας αρχής, που είναι η Περιφέρεια Αττικής επί διοίκησης Γ. Πατούλη. Αυτή τη στιγμή, το έργο έχει παγώσει, είναι άγνωστο το πότε (και πώς) θα επανεκκινήσει, ενώ –αν και παραμένει ανολοκλήρωτο– μπορεί να επιβαρύνει με πρόσθετο κόστος το Δημόσιο και τις τσέπες των φορολογούμενων πολιτών με τις αποζημιώσεις που διεκδικεί ο ανάδοχος εργολάβος.
Σύμφωνα με σχετικές αποφάσεις της Περιφέρειας Αττικής, η οριστική υδραυλική μελέτη του έργου εγκρίθηκε τον Φεβρουάριο του 2013. Πέρασαν τέσσερα χρόνια μέχρι να «τρέξουν» περαιτέρω εξελίξεις: τα τεύχη δημοπράτησης επικαιροποιήθηκαν τον Ιούλιο του 2017, τον ίδιο μήνα εγκρίθηκε η διακήρυξη του ανοιχτού διαγωνισμού του έργου, με προϋπολογισμό κάτι παραπάνω από 20 εκατ. ευρώ (ποσό που δείχνει και τη σημασία του έργου) και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους το έργο κατακυρώθηκε στη «ΜΕΤΡΟ ΑΤΕ», η οποία μειοδότησε υποβάλλοντας πρόταση με –το εντυπωσιακό– ποσοστό έκπτωσης 57,72%, ρίχνοντας έτσι τη συνολική δαπάνη για το έργο στα 8,8 εκατ. ευρώ περίπου. Για την κατασκευή του απαιτούνταν απαλλοτριώσεις ακινήτων στην περιοχή. Απόφαση για κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των επίμαχων ακινήτων ελήφθη από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής στις 30 Αυγούστου 2018.
Το εργολαβικό συμφωνητικό υπεγράφη στις 25 Σεπτεμβρίου 2018, δίνοντας στον εργολάβο προθεσμία 24 μηνών για την ολοκλήρωση του έργου, δηλαδή για τις 25 Σεπτεμβρίου 2020. Όμως, σύμφωνα με τον ανάδοχο, προέκυψαν καθυστερήσεις στην πορεία εκτέλεσης των εργασιών, με υπαιτιότητα του «κυρίου του έργου» –δηλαδή της Περιφέρειας Αττικής– καθώς δεν ολοκληρώθηκαν οι απαλλοτριώσεις (το κύριο επιχείρημά του), δεν απομακρύνθηκαν τα δίκτυα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ) από ακίνητα στην έκταση του έργου, ενώ βρέθηκαν και αρχαιολογικά ευρήματα. Οι απαλλοτριώσεις, λέει ο ανάδοχος, κηρύχθηκαν έναν μήνα πριν από την έναρξη του έργου και η επίταξη των προς απαλλοτρίωση εκτάσεων αποφασίστηκε από την αρμόδια γενική διεύθυνση του υπουργείου Υποδομών στις 7 Αυγούστου 2020, δηλαδή έναν μήνα πριν από την προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου.
«Ήξερε ο ανάδοχος εξαρχής ότι έχει δυσκολίες το έργο. Ήταν δύσκολο και το έκανε έτι δυσκολότερο το υψηλό ποσοστό εκπτώσεων. Τέτοιες μεγάλες εκπτώσεις στην πλειονότητά τους δεν μπορούν να προχωρήσουν υπό τις παρούσες συνθήκες, όπου έχουν εκτοξευθεί τα κόστη». Ν. Πέππας αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών
Οι ισχυρισμοί περί καθυστερήσεων λόγω επιτάξεων/απαλλοτριώσεων «είναι αβάσιμοι», έχουν αντιτείνει οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής, λέγοντας ότι από τους 479 φερόμενους ιδιοκτήτες ακινήτων, μόλις τρεις υπέβαλαν έγγραφες αντιρρήσεις, ενώ οι περισσότεροι αποδέχθηκαν εμμέσως την επίταξη, στέλνοντας τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για είσπραξη αποζημίωσης. Όσον αφορά τα αρχαιολογικά ευρήματα, ο ανάδοχος έπρεπε προηγουμένως να εκτελέσει το τμήμα που μεσολαβεί μέχρι το σημείο όπου βρέθηκαν, «καθώς και τα κατάντι τμήματα που εκκρεμούν», έχει επισημανθεί από πλευράς περιφέρειας. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με έγγραφα των υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής, ο ανάδοχος με την υπογραφή της σύμβασης είχε ενημερωθεί για ενδεχόμενα προβλήματα γύρω από τις απαλλοτριώσεις και έπρεπε να τα συνυπολογίσει, ενώ εάν δεν είχαν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες διαδικασίες για τις απαλλοτριώσεις, προβλεπόταν ότι «ο ανάδοχος δύναται να επέμβει σε ιδιωτικές εκτάσεις…», υπό κάποιες νόμιμες προϋποθέσεις. Σε περίπτωση προβλημάτων με τις απαλλοτριώσεις, «ο ανάδοχος δικαιούται σχετική παράταση εργασιών, αλλά όχι αποζημίωση», τονίζεται σε έγγραφο της Περιφέρειας Αττικής.
Ο ανάδοχος ζήτησε και πήρε παρατάσεις από την περιφέρεια και το αίτημά του για αποζημιώσεις λόγω καθυστερήσεων έγινε εν μέρει δεκτό από το υπουργείο Υποδομών, που έκρινε ότι δικαιούται αποζημιώσεις περίπου 585.000 ευρώ για τις καθυστερήσεις (απορρίφθηκε το αίτημά του για έντοκη καταβολή της αποζημίωσης). Παρότι είχε –εν τέλει– προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου μέχρι τις 25 Απριλίου 2022, με το που ολοκληρώθηκε η λεγόμενη οριακή προθεσμία (στις 25 Μαΐου 2021, δηλαδή το οκτάμηνο μετά την αρχική προθεσμία που ήταν 25 Σεπτεμβρίου 2020) ζήτησε τη διάλυση της σύμβασης. Το αίτημά του αρχικά απορρίφθηκε από την Περιφέρεια Αττικής, έγινε όμως δεκτό από το υπουργείο Υποδομών με απόφαση που εκδόθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
Μέχρι σήμερα το έργο έχει ολοκληρωθεί στο 10% του συνόλου, ξεκινώντας από τις εκβολές του ρέματος. Με το έργο κατά 90% ανολοκλήρωτο, η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Υποδομών δρομολογεί και νέα καταβολή αποζημιώσεων (πέραν των 585.000 ευρώ) στον ανάδοχο. «Δεν είναι απολύτως βέβαιο», αντιτείνει μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών, Ν. Πέππας, εξηγώντας ότι αφ’ ενός δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για το τι αξιώνει ο ανάδοχος, αφ’ ετέρου η περιφέρεια θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά εναντίον του αναδόχου αν ο δεύτερος έχει υψηλές απαιτήσεις – δια της νομικής οδού θα κινηθεί η περιφέρεια και κατά των αξιώσεων για την αποζημίωση των 585.000 ευρώ. «Ήξερε ο ανάδοχος εξαρχής ότι έχει δυσκολίες το έργο. Ήταν δύσκολο και το έκανε έτι δυσκολότερο το υψηλό ποσοστό εκπτώσεων. Τέτοιες μεγάλες εκπτώσεις στην πλειονότητά τους δεν μπορούν να προχωρήσουν υπό τις παρούσες συνθήκες, όπου έχουν εκτοξευθεί τα κόστη», επισημαίνει ο κ. Πέππας, επιρρίπτοντας κάθε ευθύνη για την καθυστέρηση στην εργοληπτική εταιρεία.
Όμως, τι μέλλει γενέσθαι με την ολοκλήρωση του έργου; Σύμφωνα με τον κ. Πέππα, εξετάζονται δύο επιλογές: είτε να επαναδημοπρατηθεί το έργο, είτε να ολοκληρωθεί με τον δεύτερο μειοδότη που είναι η «ΙΝΤΡΑΚΑΤ», εφόσον υπάρχει ακόμη ενδιαφέρον από πλευράς της. Το ενδιαφέρον είναι ότι στον τοπικό Τύπο της πόλης της Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης έχουν καταγραφεί από τον Ιούνιο (λίγες ημέρες αφότου η «ΜΕΤΡΟ ΑΤΕ» επανήλθε με ακόμη ένα αίτημα διάλυσης της σύμβασης) πληροφορίες που θέλουν την «ΙΝΤΡΑΚΑΤ» να αναλαμβάνει την κατασκευή του έργου.
Πρώτα όμως, σημειώνει ο κ. Πέππας, πρέπει να ολοκληρωθεί το (τυπικό αλλά και ουσιαστικό) σκέλος της οριστικής παραλαβής του όποιου συμβατικού έργου και μετά να καταλήξει η περιφέρεια σε μία από τις δύο επιλογές. «Θα ασκήσουμε κάθε πίεση που μπορεί να ασκηθεί για να γίνει το έργο γρήγορα. Πιστεύω ότι σε 12 μήνες θα έχουμε καινούργιο ανάδοχο», εκτιμά ο κ. Πέππας, συμφωνώντας ότι η ολοκλήρωση του έργου απαιτεί «μια τριετία τουλάχιστον». Πολύ πιθανόν και παραπάνω. Μέχρι τότε, η περιοχή θα παραμένει ανοχύρωτη σε φαινόμενα ακραίων βροχοπτώσεων…
Πηγή: efsyn.gr