Πέθανε ο Σπύρος Γιατράς, ένας από τους πιο σημαντικούς, δημοφιλείς και παραγωγικούς στιχουργούς του σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού, που υπέγραψε δεκάδες επιτυχίες.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, νοσηλευόταν τις τελευταίες 35 ημέρες, αρχικά στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο και στη συνέχεια στο Ιατρικό κέντρο Αθηνών για μια επέμβαση ρουτίνας, ωστόσο κατέληξε μετά από κάποιες επιπλοκές. Στο πλευρό του σε όλο το διάστημα της νοσηλείας του ήταν η αγαπημένη του σύζυγος, Μάχη.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο Ηλίας Φιλίππου, με ανάρτησή του στο Facebook. «Δυστυχώς, οι απρόσμενα θλιβερές ειδήσεις αυτού του καιρού μας έχουν διαλύσει ψυχολογικά. Σήμερα, έφυγε από τη ζωή ο συνάδελφος πολυαγαπημένος φίλος σπουδαίος στιχουργός συναγωνιστής μου αμέτρητα χρόνια άνθρωπος με το αξεπέραστο χιούμορ και τη μοναδική εξυπνάδα ο…ο…ο…δε ξέρω τι να πρωτοπώ και τι να πρωτογράψω. Αγαπημένε Σπύρο Γιατρά …απίστευτη θλίψη και μεγάλο κενό δεν υπάρχουν λόγια…δυστυχώς να περιγράψουν τις στιγμές και την αλήθεια θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγο του και στους δικούς του ανθρώπους».
https://www.facebook.com/ilias.filippou.9/posts/4014070718662034
Ο Σπύρος Γιατράς είχε συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως τους Στράτο Διονυσίου, Τόλη Βοσκόπουλο, Γιάννη Πάριο, Μαρινέλλα, Λίτσα Διαμάντη, Θέμη Αδαμαντίδη, Σταμάτη Γονίδη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Δημήτρη Κοντολάζο, Ζαφείρη Μελά, Αντύπα, Βασίλη Καρρά, Πάολα, Κωνσταντίνο Αργυρό, Νίκο Οικονομόπουλο και πολλούς ακόμη καλλιτέχνες.
Τα «Αν Δεν Είχα Και Σένανε» (Γιάννης Πάριος), «Της Γυναίκας Η Καρδιά», «Νομίζεις», «Καλύτερα Μαζί Σου Και Τρελός», «Μας Υποχρέωσες» (Στράτος Διονυσίου), «Όλα Τα ‘Δωσα Σε Σένα» (Δημήτρης Κοντολάζος), «Τηλέφωνο» (Θέμης Αδαμαντίδης), «Επειγόντως» (Δούκισσα), «Ένα Σου Σημάδι Μόνο» (Αντύπας), «Λέγε Ό,τι Θες», «Άλλοθι», «Δεν Πάω Πουθενά» (Βασίλης Καρράς), «Όλα Σ’ Αγαπάνε» (Αντύπας), «Ο Αετός», «Σώμα Μου», «Μήπως Είμαι Τρελός» (Νότης Σφακιανάκης), «Ένας Θεός» (Πλούταρχος), «Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης» (Νίκος Μακρόπουλος) είναι μερικά μόνο από τα διάσημα τραγούδια του.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κολωνάκι, ενώ η οικογένειά του μετανάστευσε για πολλά χρόνια στην Νότιο Αφρική. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, σε ηλικία 27 ετών, ήταν πια διπλωματούχος οπτικός, επάγγελμα που έκανε μέχρι σήμερα.
«Ήμουν ένα άτακτο παιδί, ήμουν πάρα πολύ καλός μαθητής, αντιδραστικός και επειδή η επανάσταση των όπλων είναι δεύτερη πρώτα η επανάσταση της σκέψης, ήμουν επαναστάτης. οι γονείς μου ήταν φτωχοί άνθρωποι, αυτό με ανάγκαζε βέβαια να ξεχωρίζω το καλό από το κακό, ήταν ηθικοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου παντρεύτηκε την μητέρα μου η οποία ήταν υπηρέτρια στο σπίτι τους. Εγώ σαν άντρας ήμουν μαμάκιας, ναι… δεν ήμουν με τον πατέρα μου», είχε πει ο ίδιος για την παιδική του ηλικία.
Πηγή: lifo.gr