O Πέτρος Παρθένης, ιδρυτής της παρέας κολυμβητών ανοιχτής θαλάσσης WeSwim, για το event που ετοιμάζουν στις 16 Μαρτίου στην Ακτή Βουλιαγμένης.
Πέτρος Παρθένης | Το περιοδικό Σχεδία και η WeSwim σε μία κοινή δράση για τους άστεγους συμπολίτες μας και για ένα καθαρότερο περιβάλλον
Οι WeSwim και το περιοδικό δρόμου σχεδία σάς καλούν στην Ακτή Βουλιαγμένης για να κολυμπήσετε, να φάτε, να γνωριστείτε και να ευαισθητοποιήσετε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορείτε «για μια καλύτερη ζωή σ’ έναν καθαρότερο πλανήτη».
Τον Πέτρο Παρθένη και τους WeSwim τους παρακολουθούμε στενά με την Athens Voice. Όχι μόνο επειδή μερικοί από εμάς ανακαλύψαμε την εκστατική χαρά της χειμερινής κολύμβησης μέσα από την παρέα τους, αλλά κι επειδή ο Πέτρος είναι από τους ανθρώπους που, μαζί με τους WeSwim, πρωτοστατεί σε ένα σωρό πρωτοβουλίες που ακονίζουν την κοινωνική ευαισθησία μας, όπως ο καθαρισμός παραλιών και οι δράσεις στο πλευρό ευάλωτων συνανθρώπων μας. Μία από αυτές τις δράσεις ανανεώνει στις 16 Μαρτίου του 2025 στην Ακτή Βουλιαγμένης μαζί με το περιοδικό σχεδία, το περιοδικό δρόμου των αστέγων. Και λέω «ανανεώνει», γιατί η τελευταία φορά που συνέπλευσαν αυτοί οι δύο φορείς –η παρέα των WeSwim και η σχεδία– ήταν στις 9 Φεβρουαρίου του 2020, έναν μήνα πριν κλειστούμε όλοι μέσα για τον κορωνοϊό.
«Θέλαμε να κάνουμε πάλι κάτι τέτοιο με τον Χρήστο Αλεφάντη, τον διευθυντή σύνταξης και ιδρυτή του περιοδικού, ο οποίος αγκαλιάζει κάθε τέτοια πρωτοβουλία. Και το ’20 είχα βρει χορηγίες, είχα φτιάξει σκουφάκια, είχαμε κολυμπήσει για τη σχεδία».
Πώς του είχε έρθει η ιδέα να συνδυάσει τα δύο; τον ρωτώ. «Είχα μόλις γυρίσει από την Κωνσταντινούπολη, όπου πάω κάθε Φεβρουάριο. Ξέρεις, η Τουρκία έχει πολύ μεγάλο community από κολυμβητές ανοιχτής θαλάσσης και μεγάλη παράδοση σε κολύμπι μεγάλων αποστάσεων. Πάνε, κάνουν τον γύρο του Μανχάταν, ας πούμε, 50 χλμ. απόσταση. Είναι αυτό που λέμε ultraδες. Γράφουν βιβλία, έχουν φυσικά τον δικό τους διάπλου του Βοσπόρου κάθε καλοκαίρι, στη Σμύρνη και στα παράλια και κάνουν άλλους αγώνες και πάντα, μα πάντα, καλούν κι έρχονται σε επαφή με ελληνικές αντίστοιχες ομάδες. Είναι ένας τρόπος αυτός να συντηρείς την αλληλοεκτίμηση και τη φιλία των δυο λαών μέσα από την κοινωνία των πολιτών».
Πήγες και φέτος δηλαδή; «Μόλις γύρισα!» (Σκέφτομαι ότι στο παρατσάκ γλίτωσε τα χιόνια που παρέλυσαν την Πόλη). «Κάθε Φεβρουάριο που πάω, προσπαθώ να συναντιέμαι, εκ μέρους των WeSwim, και με μια νέα ομάδα ανοιχτής κολύμβησης. Φέτος θέλαμε να βρούμε μια ομάδα που βουτάει στο Μπέμπεκ, χιονίζει δε χιονίζει. Αλλά δεν τους πετύχαμε τις μέρες που πήγαμε. Θυμάσαι και πριν από δυο χρόνια που είχαμε πάει μαζί στο Σουάντιγιε;»
Εν πάση περιπτώσει, ας ξαναγυρίσουμε στην Κωνσταντινούπολη και στην κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης. «Οι Τούρκοι έχουν βαριά φανέλα σαν να λέμε», συνεχίζει ο Πέτρος. «Ξέρεις, φυσικά, την κολυμβητική διάσχιση του Ελλησπόντου από τον λόρδο Βύρωνα τον Μάιο του 1810, στην επιτυχή προσπάθειά του να μιμηθεί τον Λέανδρο, που διέσχιζε τη θάλασσα για να βρει την αγαπημένη του Ηρώ αλλά πνίγηκε στα κύματα». Αναφέρεται φυσικά στη μυθική διάσχιση του Ελλησπόντου από την Άβυδο στη Σηστό, την οποία μνημονεύουν Οβίδιος και Βιργίλιος και φυσικά ο ίδιος ο Βύρων. Οι Τούρκοι λανθασμένα ονομάζουν τον φάρο μπροστά από το Σκούταρι «kiz kulesi», πύργο της κόρης, αναφερόμενοι στην Ηρώ, παρόλο που βρίσκεται στον Βόσπορο. Ας έχει. Κάτι παραμένει κι εκεί από τον μύθο.
«Οι Τούρκοι λοιπόν αναβιώνουν όλα αυτά τα openwater κολυμβητικά γεγονότα, είτε στον Βόσπορο είτε στον Ελλήσποντο είτε σε άλλα σημεία στα παράλια. Έρχονται άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο, φυσικά και Άγγλοι που θέλουν να μιμηθούν τον Βύρωνα. Η Τουρκία είναι χώρα με μεγάλο πληθυσμό γενικά, άρα και πολλούς κολυμβητές ανοιχτής θαλάσσης. Κάνουν αγώνες ή απλές κολυμβητικές εκδρομές, συναντιούνται, μοιράζονται μεταξύ τους και με ξένους την αγάπη της θάλασσας, που μας χωράει όλους. Ε, κάπως έτσι μου μπήκε κι εμένα κάποια στιγμή η ιδέα να συνδυάσω την κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης με την ιδέα της προσφοράς και της αλληλεγγύης».
Δηλαδή; «Δηλαδή να φέρω κοντά ανθρώπους που αγαπούν να κολυμπούν τον χειμώνα σε κρύα νερά, ξεπερνώντας τα εμπόδια στο μυαλό τους και το σοκ στο κορμί τους που μπορεί ενίοτε να τους δώσει το παγωμένο νερό, ανθρώπους που μέσα απ’ αυτό ανακαλύπτουν εκ νέου τη φωτεινή πλευρά της ζωής, με ανθρώπους που παλεύουν στον δρόμο, στο κρύο, για να βρουν κι αυτοί ξανά το φως στη ζωή τους».
Πώς γίνεται αυτό στην περίπτωση της σχεδίας; «Ο Χρήστος Αλεφάντης μού ξεκαθάρισε ότι η σχεδία δεν θέλει αντίτιμο από αυτή τη δράση. Επειδή είναι ένα περιοδικό στο οποίο οι άστεγοι δουλεύουν για να βγάλουν τα προς το ζην με αξιοπρέπεια, δεν είναι φιλανθρωπικός σκοπός. Οπότε πήγαμε από κοινού σε χορηγούς για να καλύψουν όλα τα έξοδα της συμμετοχής των 250 ανθρώπων που θα λάβουν μέρος, έχουμε την έμπρακτη συμπαράσταση του Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη (με το οποίο συχνά συνεργαζόμαστε και σε άλλες δράσεις για καθαρό περιβάλλον) και της ίδιας της Ακτής Βουλιαγμένης (ΕΤΑΔ), όπου κολυμπάμε κάθε Κυριακή, και σκοπός μας είναι να κάνουμε αυτό που στα αγγλικά λέμε “to raise awareness” και στα ελληνικά θα μπορούσαμε να το πούμε “ευαισθητοποίηση του κοινού”. Σε καθημερινή αργκό, θέλουμε να κάνουμε “μπούγιο” για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά που κάνει η σχεδία και τον αγώνα των αστέγων πωλητών της. Είμαστε ένα κίνημα που βγάζει τους ανθρώπους από το comfort zone τους κι άρα θέλουμε να πείσουμε κι άλλους να βγουν από το δικό τους και να κοιτάξουν, με μάτια ορθάνοιχτα, το τι συμβαίνει γύρω τους, τους πωλητές με τα κόκκινα γιλέκα, να αγοράσουν το περιοδικό τους, να τους πουν καλημέρα με ένα χαμόγελο».
Το WeSwim ξεκίνησε πριν από περίπου 10 χρόνια κι έκτοτε, λέει ο Πέτρος, οι συμμετέχοντές του αυξάνονται κατά 60 με 70% κάθε χρόνο. Έχει φτάσει να αγκαλιάζει 300 κολυμβητές μες στον χειμώνα κάθε Κυριακή, ενώ ξεκίνησε από 5 ανθρώπους όλους κι όλους. «Εδώ έρχονται άνθρωποι από την περιφέρεια για το ραντεβού της Κυριακής!» λέει ο Πέτρος. «Είμαστε μια μοναδική ευκαιρία για τους ανθρώπους να χαρούν τη φύση της θάλασσας σε ασφαλές περιβάλλον τον χειμώνα: έχουμε πάντα ναυαγοσώστη, έχουμε αποδυτήρια, έρχονται άνθρωποι με αναπηρικό αμαξίδιο να κολυμπήσουν μαζί μας, άνθρωποι με προβλήματα ή και ολική απώλεια όρασης. Θέλουν να τα αναδείξουμε αυτά, να πούμε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν οργανωμένες παραλίες όπου οι τυφλοί συνάνθρωποί μας, ας πούμε, μπορούν να κολυμπήσουν με ασφάλεια γιατί υπάρχει ένα καμπανάκι που τους λέει πού μέσα στο νερό βρίσκονται, λόχου χάρη».
Με την οργανωμένη ανοιχτή κολύμβηση ο Πέτρος βλέπει ότι μπορούν να επιτευχθούν πολλαπλά πράγματα ταυτοχρόνως: «Στην Αγγλία (όπου οι θάλασσες, οι λίμνες και τα ποτάμια είναι απείρως πιο κρύα απ’ ό,τι σ’ εμάς) έχει αναπτυχθεί ένα φοβερό κίνημα υγείας κι ευεξίας, με ανθρώπους όλων των ηλικιών που κολυμπούν, σαν κι εμάς, 365 ημέρες τον χρόνο και μαζί αντιμετωπίζουν, μέσα στο νερό, τις δυσκολίες τις ζωής τους. Διάβαζα τις προάλλες ολόκληρο άρθρο γι’ αυτό στο BBC. Είναι μια νοοτροπία που βοηθάει τους ανθρώπους να ξεπερνούν τις φοβίες τους μαζί, ν’ αποκομίζουν τα οφέλη του θαλασσινού νερού μαζί, να απολαμβάνουν την ομορφιά και τη δύναμη της φύσης όλο τον χρόνο μαζί, να χαράσσουν μια υγιή πορεία στη ζωή τους μαζί. Η μη αγωνιστική, μη ανταγωνιστική κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης όλο τον χρόνο είναι κάτι μου μας φέρνει κοντά, είτε είμαστε δικαστές, είτε μπετατζήδες, στρατιωτικοί, υδραυλικοί, ο CEO της Aegean, η διευθύντρια της Google Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συγγραφείς, άνθρωποι που ασχολούνται με τα οικιακά, ΑμεΑ, συνταξιούχοι… Ερχόμαστε στην παραλία όλοι μαζί και απεκδυόμαστε τις επαγγελματικές και ταξικές μας ταυτότητες και, όταν πηγαίνουμε σε άλλες χώρες –καλή ώρα στην Τουρκία– ή έρχονται ξένοι εδώ, απεκδυόμαστε και τις εθνικές μας ταυτότητες και είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι μαζί. Με τα μαγιό μας μόνο, είμαστε όλοι ίδιοι».
Ένα από τα μηνύματα, λοιπόν, που ο Πέτρος και οι WeSwim θέλουν να περάσουν στον κόσμο είναι αυτό: η έννοια της ισότητας μέσα στη θάλασσα, το πανανθρώπινο του μοιράσματος. «Ξέρεις, ονειρεύομαι μια νέα “γαλάζια οικονομία” για την Ελλάδα, πέρα από την Ελλάδα της ταβέρνας, της ψαρούκλας, των mojito και των νησιών. Μια Ελλάδα την οποία επισκέπτονται οι άνθρωποι για αναγεννητικό τουρισμό, τουρισμό που σέβεται τον χαρακτήρα της χώρας και τον χαρακτήρα της φύσης της, κι αφήνει πίσω του το τοπίο έτσι όπως το βρήκε, ίσως και καλύτερο. Επισκέπτες που έρχονται επειδή σέβονται τη λεγόμενη “θαλασσοκουλτούρα” μας, είτε αυτή είναι η κουλτούρα της κολύμβησης στη θάλασσα –την οποία (το ξέρω ότι θ’ ακουστεί περίεργο) δεν έχουμε διαδεδομένη ως λαός, παρά μόνο το καλοκαίρι, τη στιγμή που οι θάλασσές μας είναι αρκετά ζεστές ώστε να τις απολαμβάνουμε όλο τον χρόνο– είτε μέσα από το σερφ, το windsurf, το paddling, τα aqua aerobics. Θα ήθελα, ας πούμε, στη Βουλιαγμένη να υπάρχει ένα μουσείο της ιστορίας της αγάπης της πόλης για τη θάλασσα, με φωτογραφίες και χάρτες για το πώς ήταν κάποτε η Βουλιαγμένη και πώς γέννησε αυτόν τον πολιτισμό του νερού και των αθλημάτων εντός του».
Στις 16/3 λοιπόν, στην Ακτή Βουλιαγμένης, ο Πέτρος και οι WeSwim σάς περιμένουν να έρθετε να κολυμπήσετε για τη σχεδία, να πάρετε μέρος στο γιγαντιαίο (δικά του λόγια!) ομαδικό πικ νικ που θα γίνει μετά, με πλήρως ανακυκλώσιμα και φιλικά προς το περιβάλλον υλικά, να μιλήσετε με τον Χρήστο Αλεφάντη, με τους πωλητές του περιοδικού και άστεγους συνανθρώπους μας, να ευαισθητοποιηθείτε κι εσείς για το περιοδικό και να μεταφέρετε τη γνώση σας σε άλλους. Και, πάνω απ’ όλα, να βγείτε έξω, να νιώσετε τη χαρά του κρύου νερού στο σώμα σας, να ξεπεράσετε μαζί με άλλους τους φόβους σας, να χαρείτε τη φύση της χώρας μας, να γίνετε κοινωνοί του μηνύματος των WeSwim: με τα μαγιό είμαστε όλοι ίδιοι.
Συμπληρωματικά: Η υποβολή συμμετοχής στο event των WeSwim με τη σχεδία ανοίγει στις 28/2. Το λινκ θα το βρουν οι ενδιαφερόμενοι στα social media του WeSwim και της σχεδίας σε post & σε stories.
Instagram
@Weswimgreece / @shedia.streetpaper
Facebook
Weswim / Shedia
Και στους ιστοτόπους
Weswim.gr / shedia.gr
*Η προσέλευση των κολυμβητών στην Ακτή Βουλιαγμένης την Κυριακή 16 Μαρτίου θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 11:00, το κολύμπι μας θα γίνει στις 12:00 και το πικ νικ με τα πόδια στην άμμο στις 13:15.
Πηγή: athensvoice.gr