Μεγαλωμένος δίπλα στη θάλασσα, ο Νίκος Αλευράς ξεκίνησε από την κολύμβηση στη Βουλιαγμένη, συνέχισε με το πόλο στη Γλυφάδα και πριν από λίγες μέρες φόρεσε το εθνόσημο για να επιστρέψει τελικά με το χάλκινο μετάλλιο από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων Κ18.
Η Εθνική Εφήβων Πόλο επέστρεψε πριν από λίγες μέρες από την Οραντέα της Ρουμανίας με το χάλκινο μετάλλιο και την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων Κ18. Στην ομάδα που ανέβηκε στο βάθρο ήταν και ο 18χρονος Νίκος Αλευράς, ένα παιδί που μεγάλωσε στη Βάρη, πέρασε τα πρώτα του αθλητικά χρόνια στη Βουλιαγμένη και σήμερα αγωνίζεται με τη Γλυφάδα στην Α1. Για εκείνον, βέβαια, το ταξίδι στο νερό ξεκίνησε πολύ πριν από την εθνική διάκριση.
Από την κολύμβηση στο πόλο
Ο Νίκος ξεκίνησε με κολύμβηση στη Βουλιαγμένη σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών. «Εκεί έβλεπα τα μεγαλύτερα παιδιά που έπαιζαν πόλο και είχα πάντα την περιέργεια να το δοκιμάσω, αλλά δίσταζα να κάνω αυτό το βήμα. Όταν ήμουν πια στην Α’ δημοτικού, με πλησίασε ο προπονητής των σχολών και με πήρε μαζί του για μερικές προπονήσεις. Τότε κατάλαβα ότι το πόλο ήταν αυτό που ήθελα να ακολουθήσω».
Όπως θυμάται σήμερα, ο Ν.Ο.Β. ήταν για εκείνον το πρώτο μεγάλο σχολείο. «Ο Ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης έχει παίξει μεγάλο ρόλο στη ζωή μου, όχι μόνο αθλητικά αλλά και σαν παιδί έχω περάσει αξέχαστες στιγμές στις εγκαταστάσεις του. Μου έμαθε να είμαι πειθαρχημένος και να δουλεύω σκληρά ώστε να βελτιώνομαι ως αθλητής και να πετυχαίνω όσα επιδιώκω».
Σήμερα, αγωνίζεται στη Γλυφάδα, όπου ένιωσε από την πρώτη στιγμή το θετικό κλίμα της ομάδας. «Αυτό με βοήθησε να προσαρμοστώ γρήγορα και να νιώσω μέλος της» λέει. «Μου έδωσε το κίνητρο για να προσπαθώ καθημερινά να εξελίσσομαι και να συμβάλλω στην εκπλήρωση των στόχων της ομάδας στην Α1 κατηγορία ανδρών».
Η ζωή στα Νότια
Ο Νίκος είχε πάντα δίπλα του τη θάλασσα, στοιχείο που επηρέασε καθοριστικά την επιλογή του να ασχοληθεί με το πόλο. «Ζω στη Βάρη σχεδόν όλη μου τη ζωή, κάτι που θεωρώ ευλογία καθώς είναι μια περιοχή που παρέχει στους κατοίκους της ηρεμία, ασφάλεια και ποιότητα ζωής. Το γεγονός ότι βρισκόμουν πάντα κοντά στη θάλασσα -με θυμάμαι να παίζω στην παραλία ακόμα και τον χειμώνα- με έκανε να αγαπήσω το νερό απο μικρή ηλικία. Αυτό έπαιξε σίγουρα σημαντικό ρόλο στο να ασχοληθώ με το πόλο, αφού η προπόνηση στην πισίνα φάνηκε σαν φυσική συνέχεια».
Στην καθημερινότητά του, μετά τις σκληρές προπονήσεις, βρίσκει χρόνο να χαλαρώσει με φίλους στα στέκια των Νοτίων. «Στα νότια έχουμε πολλές επιλογές για φαγητό και καφέ. Μετά από τις προπονήσεις συνηθίζουμε να χαλαρώνουμε στο Caretta ή στο Rumors ενώ άμα θέλουμε φαγητό πηγαίνουμε στον Ζάχο στην Βουλιαγμένη και για γλυκό στο Waffle House».
Η χρονιά που πέρασε, βέβαια, δεν είχε μόνο πισίνα και αγώνες ή χαλάρωση σε ένα από τα αγαπημένα του στέκια, αλλά και σχολικές υποχρεώσεις, μαζί με την πρόκληση των Πανελληνίων. Συνολικά, δηλαδή, ένα πρόγραμμα ιδιαίτερα απαιτητικό. Ο Νίκος παραδέχεται πως ο συνδυασμός είναι δύσκολος, αλλά ο ίδιος στάθηκε τυχερός. «Είναι πάρα πολύ δύσκολο να προετοιμάζεσαι για τις Πανελλήνιες και ταυτόχρονα να κάνεις πρωταθλητισμό και πραγματικά θαυμάζω αυτούς που καταφέρνουν να συνδυάσουν και τα δύο με επιτυχία. Προσωπικά ήμουν τυχερός γιατί δεν είχα την πίεση των Πανελληνίων, αφού είχα εξασφαλίσει την είσοδό μου στο πανεπιστήμιο από την προηγούμενη χρονιά μέσω του παγκοσμίου στην Αργεντινή. Ωστόσο, προσπάθησα να είμαι τυπικός στα μαθήματα μου και να κρατήσω ένα καλό επίπεδο στο σχολείο».
Το χάλκινο με την Εθνική Εφήβων
Η εμπειρία στη Ρουμανία ήταν για τον Νίκο συγκλονιστική. Το χάλκινο μετάλλιο δεν ήρθε πάντως τυχαία. «Αυτή η διάκριση σημαίνει πολλά για μένα, διότι για να έρθει αυτό το μεταλλιο έχουν προηγηθεί πολλές θυσίες και μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια».
Κορυφαία στιγμή για εκείνον ήταν όταν άκουσε τον εθνικό ύμνο πριν από τον μικρό τελικό με την Ιταλία. «Το να φοράς το εθνόσημο είναι για μένα μεγάλη τιμή και πηγή υπερηφάνειας και ο εθνικός μας ύμνος με συγκινεί βαθιά κάθε φορά που τον ακούω. Όμως στον τελευταίο αγώνα είχε ιδιαίτερη βαρύτητα. Και φυσικά, δε θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά και τα πανηγύρια που ακολούθησαν στα αποδυτήρια μετά την κατάκτηση του μεταλλίου».
Με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, ο Νίκος ξέρει ότι το μυστικό βρίσκεται στην καθημερινή δουλειά. «Στόχος μου είναι κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος μέσα από την προπόνηση και πιστεύω ότι αυτή η συνεχής προσπάθεια είναι το κλειδί που θα με βοηθήσει να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται. Το προσωπικό μου όνειρο είναι να αγωνιστώ σε μια Ολυμπιάδα, κάτι που απαιτεί σκληρή δουλειά, επιμονή αλλά και ταπεινότητα. Βλέπω την κάθε μέρα σαν μια ευκαιρία για να μαθαίνω και να βελτιώνομαι ώστε να φτάσω λίγο πιο κοντά στους στόχους μου».
Πηγή: noupou.gr