Ένας κύκλος 67 ετών έκλεισε στη Βάρκιζα. Ο ιστορικός φούρνος «Γεωργιάδης», που υπήρξε σημείο αναφοράς για τα Νότια Προάστια, κατέβασε ρολά στις 6 Μαΐου, αφήνοντας πίσω του αναμνήσεις και νοσταλγία. Η είδηση του κλεισίματος συγκίνησε κατοίκους και επισκέπτες που, για δεκαετίες, σταματούσαν εκεί για φρέσκο ψωμί, κουλούρια ή ένα γλυκό μετά τη θάλασσα.
Η ιστορία της οικογένειας ξεκίνησε το 1910 στην οδό Εμμ. Μπενάκη, όταν ο Γεώργιος Γεωργιάδης άνοιξε τον πρώτο του φούρνο. Λίγα χρόνια μετά δημιούργησε τον πρώτο γερμανικό φούρνο της Αθήνας, φέρνοντας νέες τεχνικές. Το 1945 επεκτάθηκε στο Μαρούσι και την Κηφισιά. Το 1957, ο φούρνος εγκαταστάθηκε στη Βάρκιζα, παντρεύοντας αρτοποιία και ζαχαροπλαστική, σε μια εποχή που η παραλιακή ανέβαινε.
Για πολλά χρόνια ήταν ο μοναδικός φούρνος από τη Γλυφάδα μέχρι το Σούνιο. Η «Στάση Γεωργιάδη» έγινε όρος γνωστός σε όλους. Μια καθιερωμένη στάση πριν ή μετά το μπάνιο, με κουλούρια, τυρόψωμα, βανίλιες υποβρύχιο και μυρωδιές που έφταναν μέχρι το κύμα. Ο φούρνος έγινε κομμάτι της καθημερινότητας, σημείο συνάντησης, γευστική ανάμνηση.
Τα τελευταία χρόνια, η επιχείρηση επηρεάστηκε από τον ανταγωνισμό, την οικονομική κρίση και τις αλλαγές στη γειτονιά. Η νέα γενιά αποφάσισε να μην συνεχίσει. Το κλείσιμο ήταν δύσκολη αλλά αναπόφευκτη απόφαση.
Η ανακοίνωση προκάλεσε κύμα συγκίνησης. Παλιοί πελάτες μοιράστηκαν ιστορίες και φωτογραφίες. «Χάθηκε ένα κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας», έγραψαν πολλοί. Ο φούρνος μπορεί να έκλεισε, αλλά στη μνήμη της Βάρκιζας θα παραμένει. Με τα αρώματα του φρέσκου ψωμιού, τα γλυκά, και μια εποχή που φεύγει αλλά δεν ξεχνιέται.