Τα 71 στρέμματα που τα γνωρίζουμε ως έκταση “Κόνιαρη” τα οποία δωρήθηκαν με διαθήκη στο Μπενάκειο Ίδρυμα, το οποίο προσπάθησε να τα πουλήσει το 2018 (ανεπιτυχώς) γιατί ακυρώθηκε η πώληση, αφού δεν ήταν καθαρό το ακίνητο, επανήλθε το 2020 πουλώντας τα εκ νέου στην εταιρεία Χάινς, προκειμένου να κτίσει περίκλειστη πόλη, θα μας απασχολήσουν πολλές φορές ακόμα, κατά τα φαινόμενα. Κι αυτό γιατί στα 71 στρέμματα που πουλάει το Μπενάκειο υπάρχουν μεριδιούχοι που διεκδικούν.
Μία μεγάλη οικογένεια Σταϊκόπουλου που εν μέρει έχουν δικαιωθεί, μετά από δικαστικές αγωγές και εξωδικαστικό συμβιβασμό. Δεν ικανοποιήθηκε όμως ο μεριδιούχος Γιάννης Αλεξάνδρου, καθότι “μικρός” τα έχει βάλει με τα …θηρία, που πάντα βρίσκουν τρόπους να ξεφεύγουν.
Ο Γ. Αλεξάνδρου μετά από πολλές δικαστικές προσφυγές και με απόφαση του Αρείου Πάγου υπέρ του, δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να λάβει αυτά που του ανήκουν, όπως τονίζει συνεχώς. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε «Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης» (14.10.22) μεταξύ δικηγόρων, των μεριδιούχων που διεκδικούν και το Μπενάκειο Ίδρυμα, που το εκπροσώπησε η Μαρία Βενιέρη.
Βέβαια το Μπενάκειο έχει πουλήσει τα 71 στρέμματα, αλλά προφανώς φέρουν “βάρη” και έχει βρει δυσκολίες ο νέος αγοραστής. Αντικείμενο της “Αρχικής Υποχρεωτικής Συνεδρίας της Διαμεσολάβησης” είναι η διάταξη της υπ. αρ. 159/2022 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για τη διεξαγωγή της διαδικασίας της Διαμεσολάβησης και με το πέρας της Υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας να επανέλθει με κλήση στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία απόφαση αυτή αποφαίνεται σύμφωνα με την 31/07/2020 αναγνωριστική αγωγή κυριότητας από μέρους του Ιωάννη Αλεξάνδρου, την οποία άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (αρ. κατ. δικ. 56162/ 1688/ 05.08.2020 η οποία κατατέθηκε μετά την 01.07.2020, ότι δεν τηρήθηκε ορθώς η προδικασία σχετικά με τη διαμεσολάβηση.
Δηλαδή, ενώ το Μπενάκειο Ίδρυμα δικαίωσε τους μεριδιούχους της οικογένειας Σταϊκούπουλου, άφησε απέξω τον Ι. Αλεξάνδρου, γι’ αυτό θεωρεί άκυρη τη διαμεσολάβηση που έχει μεταξύ των δύο παραπάνω και δεν συμπεριελήφθη και ο ίδιος, όπως άκυρη είναι η κατάργηση της δίκης με 774/2002 απόφαση του Πολ. Πρ. Αθ. η οποία έχει καταστεί αμετάκλητη.
Τι ζητάει ο Αλεξάνδρου;
Να αναγνωριστεί ότι ο αντίδικος οφειλέτης πρώτος εναγόμενος, δηλαδή το Μπενάκειο Ίδρυμα, υποχρεούται να του αποδώσει λογοδοσία για το 1/12 του 50% κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας που διαχειρίστηκε ως διοικητής αλλότριων από την κληρονομιά Γεωργίου Κόνιαρη.
Να αναγνωριστεί ότι το Μπενάκειο Ίδρυμα υποχρεούται να του καταβάλει ως εύλογη και ανάλογη αποζημίωση – χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 100.000 ευρώ εντόκως νομίμως. Να αναγνωριστεί ότι είναι αποκλειστικός κύριος νομέας και κάτοχος ενός οικοπέδου τ.μ. 10.794,66. Αυτόματα προκύπτει το ερώτημα, κατά πόσον μπορούσε να πουλήσει το Μπενάκειο Ίδρυμα, μετά ταύτα, και κατά πόσον δεν έχει το ίδιο πρόβλημα η εταιρεία Χάινς που το αγόρασε, με όλα αυτά τα βάρη.
Αν δικαιωθεί, τελικά, ο Ι. Αλεξάνδρου, γεννάται το ερώτημα: ποιος θα καταβάλει τα ποσά και τα στρέμματα που ζητάει; Θα τα καταβάλει η εταιρεία που αγόρασε; Γιατί εδώ βλέπουμε ο οξύμωρο, την εταιρεία να “χαρίζει” στο Δήμο, οικόπεδα εκτός σχεδίου και σε Α ζώνη Υμηττού! Και ο Δήμος να πανηγυρίζει!
Εύλογα ερωτήματα
Όταν τελειώσει αυτή η υπόθεση, θα παρουσιάσουμε ένα ιστορικό, που δείχνει την αβελτηρία του δημοσίου και πως ένας μικρός, για να δικαιωθεί πρέπει να πουλήσει το σπίτι του, να δανειστεί και να ξανά-δανειστεί για να μπορέσει να αντιμετωπίσει δικαστικές διαμάχες με πολλούς μεγαλοδικηγόρους απέναντι του.
Πώς γίνεται ένα κομμάτι γης που απόκτησε ο δωρητής, με το 95% σε κρυφά βιβλία, (αναφορά μέσα στο δικόγραφο) και να μην έχει περιέλθει αυτόματα στο δημόσιο;
Άννα Μπουζιάνη
Πηγή: εφημερίδα «Εβδόμη» 29.10.2022