Αγαπητοί αναγνώστες,
με αφορμή την τροποποίηση του κανονισμού πρασίνου, θέμα του περασμένου ΔΣ, αναφερόμαστε στο μείζον ζήτημα της ολοένα συρρικνούμενης χλωρίδας στην περιοχή μας.
Καταρχάς, το γεγονός ότι συζητήθηκε τροποποίηση του κανονισμού, σημαίνει a priori, ότι υπήρξαν ελλείψεις, παραλείψεις και κατά την γνώμη μας σφάλματα.
Το μεγάλο ζήτημα εγέρθη, όταν εισήχθη και στη συνέχεια υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία, η διαβόητη μελέτη/προμήθεια έργου για την κοπή-κλάδεμα 1.600 δέντρων περίπου στις αρχές του 2020. Τότε, θυμόσαστε, είχαμε θέσει σειρά ερωτημάτων, όπως, πώς γνωρίζει η διοίκηση του δήμου ότι θα χρειαστούν τόσες κοπές ή τόσα κλαδέματα για να εκχωρήσει σε ανάδοχο αυτή την θλιβερή εργολαβία… Σημειώνουμε ότι, για το έτος 2020 ήρθαν στο ΔΣ περίπου 80 δέντρα προς κοπή μάλλον μειωμένα, κυρίως λόγω του σάλου που δημιουργήθηκε από την υπερμεγέθη εργολαβία των 550.000€. Σημειώνουμε βεβαίως, ότι ευτυχώς η εργολαβία απέχει πολύ του αρχικού στόχου και ευελπιστούμε ότι θα παραμείνει έτσι, συνεπώς αχρείαστη.
Για το έτος 2021 όμως, εισήχθησαν στο ΔΣ 150 περίπου περιπτώσεις κοπών και εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία οι 100.
Επισημαίνουμε και πάλι ότι δεν προσφέρει κάτι η συζήτηση των κοπών στο ΔΣ, αφ’ης στιγμής δίνεται εκ των προτέρων η δυνατότητα κοπής δέντρων, κυρίως πεύκων, δηλαδή του τοπόσημου της περιοχής μας. Πιο συγκεκριμένα και όπως ανέλυσε στο ΔΣ και ο κ. Πέτροβιτς, όταν εγκρίνεται η άδεια ανοικοδόμησης ενός οικοπέδου, στην οποία περιλαμβάνονται κοπές δέντρων, είναι άτοπο να γίνεται λόγος για διάσωση πρασίνου. Εάν δίνεται άδεια και μάλιστα ηλεκτρονικά πλέον, τί ακριβώς συζητούμε; Για να έχει ένα νόημα η κουβέντα, θα πρέπει η υπηρεσία δόμησης να παρακολουθεί την εκάστοτε άδεια και να επιλαμβάνεται, αν και εφόσον δύναται. Εξάλλου, ασαφές παραμένει το καθεστώς για τα εντός οικοπέδων, ποιός έχει τον πρώτο λόγο για δέντρα που ασθενούν, η υπ. πρασίνου ή η υπ. δόμησης; Πέραν αυτού, για τα εντός οικοπέδων και για τα οποία ούτε με την τροποποίηση του κανονισμού ελήφθη κάποια μέριμνα, υπάρχουν οι περιπτώσεις των πεζοδρομίων, για τα οποία γνωμοδοτεί ξεκάθαρα η υπηρεσία πρασίνου, δηλαδή σπανίως εμπλέκεται η υπηρεσία δόμησης. Και σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν ενίοτε προβλήματα. Οι προδιαγραφές ορίζουν ελάχιστο ελεύθερο περίπου ένα μέτρο. Και εδώ αρχίζουν άλλης φύσεως προβλήματα: Πεζοδρόμια του μισού μέτρου ή και ανύπαρκτα. Πεζοδρόμια στα οποία φύονται δέντρα (κυρίως πεύκα).
Τα δέντρα όμως υπήρχαν πριν ακόμα ρυμοτομηθούν πεζοδρόμια! Εν ολίγοις δεν έγιναν σεβαστά κατά τον σχεδιασμό. Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι εμποδίζουν; ΟΧΙ, δεν στέκονται εμπόδιο αυτά, εμείς τα εμποδίζουμε… Λύσεις υπάρχουν πάντα όταν υπάρχει καλή πρόθεση, υπάρχει; Έπειτα, διαπιστώνουμε σε κάποια πεζοδρόμια προσφάτως επισκευασμένα σύμφωνα με τις προδιαγραφές ότι, οι λάκκοι των δέντρων μπαζώθηκαν ή επήλθε ζημιά, ενίοτε σοβαρή, μη αναστρέψιμη, γεγονός που επιβεβαιώνει την ασέβεια προς το πράσινο.
Άλλες περιπτώσεις, αυτές των πάρκων και άλλων κοινοχρήστων χώρων. Με την άδεια του δασάρχη είδαμε αρκετές και προσπαθήσαμε να τις παρακολουθήσουμε. Σχεδόν σε όλες, τα δέντρα ήταν πράγματι ξερά. Παρ’ όλα αυτά το γιατί, ανεξήγητο. Δεν είναι δυνατό κατά τα τελευταία χρόνια να ξεράθηκαν μαζικά!!! Η υπ. πρασίνου δεν πρέπει να εξετάσει τα αίτια; Το γεγονός ότι από πέρσι καταργήθηκε η αντιδημαρχία πρασίνου είναι τυχαίο ή μήπως συνδέεται άρρηκτα με τον τρόπο αντιμετώπισης της χλωρίδας;
Το θέμα της ξυλείας που παράγεται από τις κοπές, επίσης σοβαρό. Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του δασάρχη, για τους κοινόχρηστους χώρους πάντα, για κάθε κοπή προσδιορίζεται η παραγόμενη ποσότητα π.χ. 100 κιλά. Αυτή η ποσότητα παραδίδεται στους οικονομικά ασθενέστερους της περιοχής, οι οποίοι όμως, πρέπει να διαθέτουν τζάκια…
Η πολιτική της διοίκησης στην αντιμετώπιση του θέματος είναι φοροεισπρακτική. Το μαχητό τεκμήριο για την επιβολή προστίμων μας προβληματίζει έντονα. Προβλέπεται δηλαδή, εικάζοντας το ποιός θα μπορούσε να “έχει όφελος” από μία κοπή, σε εκείνον να επιβάλλεται το πρόστιμο. Κυνήγι μαγισσών; Κατ’ αυτό τον τρόπο οδεύουμε σε ατραπούς. Κατά την γνώμη μας, μόνο όταν κάποιος πιάνεται επ’ αυτοφόρω, είναι δυνατό να εξάγουμε με ασφάλεια το συμπέρασμα. Άλλως, πισωγυρίζουμε σε σκοτεινές σελίδες της ιστορίας, όταν επιστρατεύοντο οι δοσίλογοι για να βγάλουν από τη μέση τους ανεπιθύμητους… Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή…
Σε αυτό το σημείο, αναφέρουμε μία τρανταχτή περίπτωση, απόδειξη για το πώς αντιμετωπίζει η διοίκηση του δήμου το εν γένει θέμα:
Στην παραλιακή στη Βάρκιζα, το πεύκο του πεζοδρομίου. Σε αυτή την περίπτωση και μετά την ανάρτηση που κάναμε, λάβαμε εξώδικα από τη διοίκηση του δήμου. Στην ανάρτησή μας ρωτούσαμε, ποιός ευθύνεται για την (τότε σε αρχικό στάδιο) ξήρανση του πεύκου; Χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες, τελικά και πρόσφατα, αποφασίστηκε η κοπή του ως ξερό… Εάν είχε τότε, προ διετίας, μία πιθανότητα να σωθεί, η διοίκηση τί έκανε; Έστειλε εξώδικα σε εμάς, αντί να επιληφθεί και να σταματήσει τον εργολάβο της οικοδομής που σκάβοντας από μέσα “πείραξε” το ριζικό σύστημα του μεγάλου πεύκου. Κρίμα…
Στην πρόσφατη επίσκεψή μας στο φυτώριο του δήμου διαπιστώσαμε ότι, παρ’ όλο που υπάρχουν αρκετές προμήθειες φυτικού υλικού, το φυτώριο είναι σχεδόν άδειο. Τα περισσότερα δε, από τα λιγοστά φυτά που υπάρχουν είναι ημίξερα, επομένως αμφίβολο, αν θα τα καταφέρουν. Και όμως, οι δαπάνες, άμεσες ή έμμεσες, υψηλές.
Η αλήθεια είναι πως για το θέμα θα μπορούσαμε να γράφουμε ατελείωτες σελίδες και να μην το εξαντλούμε. Εξαντλείται όμως, η υπομονή της φύσης με τα καμώματά μας. Τα δε καιρικά φαινόμενα γίνονται ολοένα πιο έντονα, απόρροια της καταστροφικής επέμβασής μας. Από τη μία η εξαντλητική δόμηση της περιοχής και από την άλλη η τιμωρητική στάση της διοίκησης έναντι του πρασίνου, φοβούμαστε πως θα επιφέρει, ελπίζουμε να μην έχει ήδη επέλθει, ανεπανόρθωτη βλάβη στην περιοχή μας. ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ.
Οφείλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας το καλύτερο.
Εις το επανιδείν και επαναγράφειν
Ι. Δόγκα, δημ. σύμβουλος μείζονος αντιπολίτευσης.
Πηγή: Στα δύσβατα μονοπάτια του δήμου ΒΒΒ (της Ι. Δόγκα) – 25/3/2022
Με φωτογραφίες από την ομάδα 3Β ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ
