Σε μία πευκόφυτη έκταση, που βρέχεται από τη θάλασσα της Βουλιαγμένης, επιβιώνουν τα κουφάρια δεκάδων παραγκών που κάποτε έσφιζαν από ζωή.
Υπάγονται στη δικαιοδοσία της Αρχιεπισκοπής και βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο της Βουλιαγμένης. Η παραλία της περιοχής είναι γνωστή πλέον με την ονομασία Παράγκες. Άλλωστε, επί 56 χρόνια, από το 1944 έως και τις αρχές του 2000, τα μικρά ξύλινα σπιτάκια που είναι χτισμένα στον βράχο πάνω από την ακτή, είχαν ενοίκους και αποτελούσαν σημείο αναφοράς της περιοχής.
Η έκταση που είναι χτισμένες οι Παράγκες της Βουλιαγμένης από ψηλά.
Αυτό που προξενεί αμέσως εντύπωση σε όποιον δεν γνωρίζει την ιστορία των σπιτιών είναι η ανομοιομορφία τους. Τα χρώματ, οι σκεπές, η διακόσμης, οι αυλές του καθενός είναι ξεχωριστά και διαφέρουν μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει διότι δεν είχαν ποτέ μόνιμους ενοίκους.
Τα σπίτια εκμισθώνονταν κατά τους θερινούς μήνες σε οικογένειες που ήθελαν ένα εξοχικό κοντά στη θάλασσα. Επομένως, κάθε νέος ένοικός που διέμενε στο σπίτι, προσέθετε και την δική του πινελία.
Οι παράγκες της Βουλιαγμένης σήμερα είναι ετοιμόρροπες.
Παραθεριστικές κατοικίες
Για πάνω από μισό αιώνα, κάθε χρόνο οι μικρές παραθεριστικές κατοικίες προσφέρονταν μέσω μιας ιδιότυπης δημοπρασίας προς ενοικίαση για ορισμένο χρόνο. Ήταν αριθμημένες από το 1 έως το 40, είχαν θέα στο απέραντο γαλάζιο. Από εκεί διακρίνονταν τα ακρωτήρια του Καβουριού και του Λαιμού. Τα μονοπάτια ήταν χαραγμένα από τις πατημασιές των ανθρώπων, καθώς ειδάλλως το τοπίο θυμίζει δάσος.
Οι παράγκες είναι ξύλινες με σκεπές από ελενίτ και χαλκό. Στην πλειονότητά τους κατασκευάστηκαν ως μονόχωρα κτίσματα χωρίς συγκεκριμένη αρχιτεκτονική άποψη. Χαρακτηριστικό είναι ότι χτίστηκαν στραμμένα προς τη μεσημβρία και σε σημεία που μπορούν να “συνεργάζονται” με τα ψηλά δέντρα για να δημιουργούνται σκιάσεις.
Οι παράγκες είναι κατασκευασμένες από ξύλο. Σήμερα έχουν αποσυναρμολογηθεί
Διενέξεις και εγκατάλειψη
Την τελευταία 20ετία οι παράγκες έχουν πάψει να ενοικιάζονται και έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως. Όσες παραμένουν όρθιες είναι ρημαγμένες. Ορισμένες έχουν μετατραπεί σε καταφύγιο αστέγων και περιθωριακών. Για άλλους, αποτελούν στέκι.
Το εσωτερικό των παραγκών της Βουλαιγμένης είναι ρημαγμένο.
Τόσο η Εκκλησία, όσο και ο Δήμος δεν έχουν δρομολογήσει κάποια ενέργεια για την επισκευή ή εκμετάλλευσή τους. Αυτό εν μέρει οφείλεται σε μία αέναη διαμάχη που επικρατεί για το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Το κτήμα μέσα στο οποίο βρίσκονται οι παράγκες αποτελεί κοινόχρηστη έκταση και βρίσκεται στην κυριότητα του Δήμου.
Ωστόσο, τα κτίσματα εντός του, ανήκουν στην Εκκλησία, η οποία μπορεί να τα χρησιμοποιήσει αποκλειστικά και μόνο για κοινή ωφέλεια.
Το περίεργο ιδιοκτησιακό καθεστώς, αποτέλεσμα της ταχείας και “άτακτης” ανοικοδόμησης της Βουλιαγμένης, είναι ένα βασικό γραφειοκρατικό εμπόδιο στην “ανάσταση” της περιοχής. Μέχρι να ξεπεραστεί, οι παράγκες είναι αφημένες στην τύχη τους. Το μόνο που θυμίζει το ζωντανό παρελθόν τους, είναι ορισμένα έπιπλα και αντικείμενα που επιβιώνουν ανάμεσα στα ξύλινα ερείπια.
Δείτε πώς είναι σήμερα οι Παράγκες της Βουλιαγμένης, όπως τις κατέγραψε ο συνεργάτης μας Geokok :
Πηγή: mixanitouxronou.gr