Αναδημοσιεύουμε το συγκλονιστικό άρθρο του Δημήτρη Τζιώτη στο slpress.gr. Άλλο ένα ελληνικό site φιλοξενεί κριτική άποψη σε ό,τι αφορά το οικολογικό εγκλημα της μετατροπής της μικρής Μαρίνας Βουλιαγμένης σε λιμάνι. Οι μεγαλοεπενδυτές δεν μπορούν να επηρρεάσουν ή να ελέγξουν όλα τα μέσα πληροφόρησης με τις καταχωρήσεις τους και τις διασυνδέσεις τους.
Γράφει ο Δημήτρης Τζιώτης
Το πράσινο κύμα θα σαρώσει το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό τη δεκαετία που διανύουμε. Ακόμα και τα κόμματα που οδήγησαν με τις ιδεολογίες της βιομηχανικής εποχής και τη συντηρητική πολιτική τους στο σημερινό υπαρξιακό αδιέξοδο επιβίωσης της ανθρωπότητας στον πλανήτη, εξαναγκάζονται να επανατοποθετηθούν στην πολιτική αγορά με περιτύλιγμα οικολογικής ευαισθησίας.
Η εκλογή του Προέδρου Μπάιντεν στις ΗΠΑ, η πιθανότητα της εκλογικής νίκης των Πρασίνων στη Γερμανία και τα δισεκατομμύρια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλάζουν τα χρώματα του πολιτικού χάρτη. Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, αυτή η αδιάφορη μέχρι πρόσφατα για τους περισσότερους ημέρα, φέτος θα κρατήσει μια ολόκληρη εβδομάδα και θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από όλα τα κόμματα.
Με καθυστέρηση δύο σχεδόν δεκαετιών, οι καταστροφικές επιπτώσεις της οποίας είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να ανατραπούν, η εικόνα των κομμάτων θα συνδεθεί με τις προοπτικές της Πράσινης Ανάπτυξης και τα προγράμματά τους για την ανάκαμψη από την πανδημία. Όλοι πια θα δηλώνουν πράσινοι, όπως δήλωναν επαναστάτες μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς, αντιστασιακοί μετά την κατοχή και δημοκράτες μετά τη χούντα.
Πριν όμως αναλωθούν σε μεγαλόστομες εξαγγελίες για να πείσουν ότι λεφτά υπάρχουν, έχουν υποχρέωση να αποδείξουν ότι μπορούν να σώσουν τον τόπο από την περιβαλλοντική χρεοκοπία και την οικολογική καταστροφή. Το δύσκολο είναι να διαχωριστεί η αλήθεια από τα παραμύθια. Οι αληθινές προθέσεις τους μπορούν να εξακριβωθούν μόνο από τη στάση τους σε συγκεκριμένα θέματα και σε τοπικό επίπεδο.
Βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού;
Το Σάββατο 5 Ιουνίου ξεκινά η παγκόσμια δεκαετία δράσης (2021-2030) του ΟΗΕ για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων από τις κορυφές των βουνών μέχρι τα βάθη της θάλασσας. Την ίδια ημέρα, σε αντίθεση με κάθε κριτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού, ο όρμος της Βουλιαγμένης θα είναι γεμάτος ρυμουλκά, γερανούς, βραχοθραύστες, αναρροφητικές πλατφόρμες και βυθοκόρους για να χτιστούν λιμάνια, ελικοδρόμια, εμπορικά κέντρα, πύργοι ελέγχου και υδατοδρόμια για υδροπλάνα. Από την άλλη πλευρά του Λαιμού, η τιμή της ομπρέλας στην παραλία του Αστέρα θα κοστίζει 160 ευρώ. Το όνειρο του κάθε νεόπλουτου εξελίσσεται σε έναν οικολογικό εφιάλτη, που μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Χωρίς καμία Στρατηγική, χωρίς κανένα σχέδιο για την Αθηναϊκή Ριβιέρα, η φυσιογνωμία και η ταυτότητα του πιο όμορφου προάστιου της Αττικής βιάζονται καθημερινά. Αδιαφορώντας για την προστασία των οικοσυστημάτων, εφαρμόζεται 50 χρόνια αργότερα το πρόγραμμα της Χούντας που είχε ως στόχο να μετατρέψει τις ακτές του Σαρωνικού σε Μαϊάμι της Ευρώπης. Η Βουλιαγμένη καταστρέφεται μπροστά στα μάτια μας.
Η μετατροπή της παλιάς μαρίνας σε λιμάνι, μέσα στον Όρμο, παραβιάζει όλες τις αρχές της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης. Η επέκταση του λιμενοβραχίονα κατά 178 μέτρα, η κατασκευή νέου μόλου 134 μέτρων, ο διπλασιασμός του βάθους στα 8 μέτρα, η κατασκευή ελικοδρομίου στο κέντρο του Όρμου και η δημιουργία Πύργου Ελέγχου δεν έχουν καμία λογική.
Τα σχέδια για υδατοδρόμια και υδροπλάνα είναι αδιανόητα. Η τοπική κοινωνία δεν εξυπηρετείται σε τίποτα. Η αισθητική του νεοπλουτισμού αλλοιώνει την φυσική ταυτότητα του τόπου. Το ξερίζωμα εκατοντάδων αιωνόβιων δέντρων για την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο Λαιμό αγγίζει τα όρια του παραλογισμού. Σαν να βρισκόταν η Βουλιαγμένη σε μια έρημο όπως το Ντουμπάι, σαν να μην είναι το φυσικό της περιβάλλον το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα.
Προϋποθέσεις βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης
Πρωταρχικές προϋποθέσεις της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης είναι η συμμετοχή όλων των κοινωνικών εταίρων στη διαβούλευση για το μέλλον του τόπου τους, η άρτια πληροφόρησή τους και η εξασφάλιση ευρείας συμμετοχής όλων των εμπλεκομένων για τη διασφάλιση της συναίνεσής τους. Καμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχει. Παρότι οι έρευνες αποδεικνύουν ότι το περιβάλλον είναι ο βασικός λόγος επιλογής τουριστικού προορισμού στην Ευρώπη, παρότι τα μοναδικά τοπία, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, αποτελούν τα ισχυρότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας, η Βουλιαγμένη οδηγείται σε μια βίαιη παραμόρφωση της διακριτής φυσιογνωμίας της.
Παρότι υπάρχει ο κίνδυνος, μέχρι το έτος 2050, ο φυσικός υδάτινος κόσμος να εξαφανιστεί λόγω της υπερεκμετάλλευσης, παρότι η λίμνη της Βουλιαγμένης είναι παγκόσμιο Μνημείο της Φύσης και η βιοποικιλότητά της εξαρτάται από την ποικιλομορφία ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς των χερσαίων, θαλάσσιων και υδάτινων οικοσυστημάτων στα οποία οι οργανισμοί αυτοί ανήκουν, η Βουλιαγμένη υποβαθμίζεται σε έναν προορισμό άντλησης εύκολου κέρδους, σαν όλους τους άλλους. Η φυσική της κληρονομιά κατασπαταλάται σε φαραωνικά έργα με μηδενικό αντίκρισμα για την κοινωνία, το οικολογικό αποτύπωμα των οποίων θα είναι ανεπανόρθωτο.
Η πολιτική αδράνεια αποτελεί την κύρια αιτία των συσσωρευμένων προβλημάτων που οδήγησαν στην κλιματική κρίση. Οι προγραμματικές εξαγγελίες για τη μελλοντική δυνατότητα άντλησης πόρων από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας δεν είναι επαρκείς για την απόδειξη της ειλικρίνειας των προθέσεων των κομμάτων. Η άμεση αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής καταστροφής αποτελεί το μοναδικό εχέγγυο της αξιοπιστίας τους. Εάν αφήσουν τη Βουλιαγμένη να καταστραφεί, όσα χρήματα και εάν εξασφαλίσουν, η επαναφορά στη φυσική της κατάσταση θα είναι αδύνατη.
Πηγή: slpress.gr / Αρθρογράφος Δημήτρης Τζιώτης