Το πέταγμα του αετού την Καθαρή Δευτέρα είναι ένα όμορφο παιχνίδι, ένα γραφικό έθιμο, ένα πανηγύρι χρωμάτων στους ουρανούς μας. Ας το χαρούμε προσπαθώντας να στείλουμε και τον δικό μας αετό, ψηλά στον ανοιξιάτικο ουρανό, κοντά στον ήλιο.
Δυστυχώς, όμως, κάθε χρόνο, το έθιμο αυτό γίνεται αιτία σοβαρών ατυχημάτων. Προκειμένου να αποφύγουμε τέτοιου είδους ατυχήματα είναι σημαντικό:
- Να επιλέγουμε με προσοχή τον τόπο που θα πετάξουμε το χαρταετό. Ιδανικά, επιλέγουμε χώρους ανοιχτούς, μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα και γκρεμούς, και ποτέ ταράτσες. Η πτώση από ύψος αποτελεί έναν από τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς που μπορεί να προκληθεί από το πέταγμα του χαρταετού.
- Σε περίπτωση που ο χαρταετός μπλεχτεί σε ηλεκτροφόρα σύρματα, σε καμία περίπτωση να μην προσπαθήσουμε να τον ξεμπλέξουμε, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
- Να επισημάνουμε στα παιδιά ότι το ίδιο το σκοινί του χαρταετού χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Ο χειρισμός του είναι δυνατόν να προκαλέσει δυσάρεστα ατυχήματα, όπως κόψιμο στα χέρια ή το λαιμό και εγκαύματα από την τριβή.
Για την κατασκευή του χαρταετού Θα χρειαστούμε:
- 3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο περίπου 80 εκατοστά το καθένα (ή για καλύτερο χαρταετό 3 ξερά καλάμια κομμένα στη μέση)
- χαρτί
- γερό σπάγκο
- λεπτό σύρμα
- κολλητική ταινία
- χρωματιστά χαρτιά για την ουρά ή χάρτινες κορδέλες
Κατασκευή:
♦ Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές.
Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται.
♦ Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.
Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.
♦ Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, και το κόβουμε γύρω – γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.
Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε έναν μοναδικό χαρταετό. Κατόπιν ξαναβάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάμε με αλευρόκολλα(δηλ. αλεύρι με λίγο νερό).
♦ Σε δυο άκρα Α, Β και στο κέντρο Ο στερεώνουμε το σπάγκο, ενώ στα Δ και Ε την ουρά όπως στην παρακάτω εικόνα.Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το ύψος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει.
♦ Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε από λωρίδες 30-40 εκατοστών που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες, χρωματιστά χαρτιά ή χάρτινες κορδέλες, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο. Δένουμε την ουρά στο Ζ.
♦ Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι 3 κομμάτια σπάγκος δεμένος στα σημέια Α, Β και Ο. Στο σημείο της ένωσης Γ δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Βρίσκουμε ένα πλάτωμα μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα, γυρίζουμε τον χαρταετό μας κόντρα στον άνεμο και… ΑΜΟΛΑ ΚΑΛΟΥΜΠΑ!
Πηγή: kiosterakis.gr